معمولاً هنگامی که طفل به ششمین سالگرد تولدش پای می گذارد، روانهء مکتب می گردد تا حروف سحرآمیز الف، ب، ت، ث... را بیاموزد و اعجاز خواندن و نوشتن را فرا گیرد.
از این رو خواستم آغاز ششمین سال همکاری من با این نشریهء وزین و رنگین از همین حروف الفبا و سروده های ساده و کوتاه برای کودکان شروع شود، تا اهمیت زبان مادری و رسیده گی به تربیت فرزندان هیچ گاه برجسته گیش را در اذهان ما از دست ندهد.
مثلی است که می گوید: "ریسمان ریگی بافته می شود، تا طفل به ثمر می رسد."
دوست و برادر گرامی جناب ایشور داس سال ها می شود که با پشتکار و عشق به فرهنگ مشغول بافتن این ریسمان ریگی می باشد. من از جانب خویش و همسرم هژبر به ایشان "زنده باشید و مانده نباشید" می گویم.
با درود،
پروین پـژواک
