۱

از پشت مرز حادثه
                        فریاد کن !
ای مانده در نهایت سردی!
شاید ز تنگ دره ی پژواک؛
پاسخ دهد ـ
            صدای فروخفته ی ترا،
آوای منتظر سنگواره ی دردی!

٢

اینجا درین نهایت مرموز.
من دیده ام طلیعه ی آتشفشان روز.
کوهی درون پیکر خود ـ
                        در گشایش است؟

شاید درین نهایت خاموش،
چون گردش مداوم سیاره ی سیاه؛|
چیزی  به رنگ حادثه ـ
                        در زایش است؟