در سالهای دهۀ چهل خورشیدی، در بحر بیکران موسیقی افغانستان، موج نوینی ازهنرمندان تازه نفس بنام اماتور (که همان معنای شوقی را در زبان فارسی میدهد) پدیدارشد.مدت زیادی نگذشت که آن تازه نفسها از طرف مردم به گرمی استقبال شدند. عدهء زیادی جوانان به هواخواهی راه وروش آنها وبه موسیقی گرایش یافتند. درنتیجه موسیقی اماتور درمیان مردم شهرت بیشتر یافت.آماتوران هم  با جدیدیت و شوق تمام کار خویش را دنبال کردند. از مشخصات این سبک هنری یکی این بود که آوازخوانان بیشتر کمپوزهای جدید ویا کاپی آهنگهای هندی، ایرانی، تاجکی و اروپایی را می خواندند.

آنها در لحظات آغازین کارو تلاش هنری شان بدان باور نبودند که از موسیقی به عنوان وسیلۀ تامین معیشت استفاده کنند، بلکه در پهلوی وظایف و پیشه های اصلی خویش زمان فراغت را در حلقه های خصوصی سرگرم مشق و ریاض موسیقی می بودند. یگانه دلخوشی آوازخوانان و نوازنده گان این دست هنری همان بود که آهنگ ها و نغمات شان از طریق امواج رادیو به گوش مردم برسد.

در ابتدأ هنرمندان اماتور عبارت بودند ازعزیز آشنا، ظاهرهویدا، کبیرهویدا، ببرک وسا، چیـــترام جی، هاشم قیومی، آقا محمد کارگر، محسور جمال، احمدظاهر، رحیم جهانی، غوث نایل، وکیل رؤوف، یونس، اسدالله کوچک، پیروز، کبیر مستان عمر لطیف، صابر شیرزوی و دیگران.

درجمع آنها چیت رام که نوازندۀ طبله، دهل و جازبند نوازبود در واقع سرآمد تمام هنرمندان رتم نواز در بخش اماتور شد.

چیــــترام تمام آلات ضربی را با مهارت بسیار خوب می نواخت. یک هنر و استعداد عالی در پنجه های این هنرمند موجود بود به این لحاظ، هر خواننده آرزو داشت که چیترام با او طبله یا دهل بنوازد.

شناخت من از گذشته ها با مامای چیت رام شادروان پران ناتهـ عزیز، وجود داشت. وقتیکه من از تحصیل فارغ شده وبه کابل آمدم متوجه رونق سیمای هنر موسیقی شدم.مؤسسۀ افغان موزیک، کست های جدید ثبت میکرد، رییس آن یحیی اصفی نواسه وزیر دربار، انسان کوشا و فعال در قسمت موسیقی بود. در دورۀ کار خود در قسمت موسیقی بسیار خدمت قابل قدرانجام داده است. من و چیترام تقریبأ هر روز آنجا میبودیم.

چیت رام  با استاد خیــــال و دیگر هنرمندان

هر آوازخوانی که تازه می آمد و میخواست آهنگی ثبت کند، خوشداشت که هنگام آواز خواندن، چیترام با او  بنوازد. این آرزو برین بنیاد استوار است که یک طبله نوازخوب، خوانندۀ خراب را خوب می سازد. یک طبله نوازخراب، خوانندۀ خوب را خراب می کند. به بیان دیگر در نگهداشت سٌر آهنگ نقش طبله نواز بسیار مهم است.

وقتیکه چیترام امریکا رفت، فعالیت هنری اش با شادروان استاد شاه ولی ترانه سازو دیگر خواننده ها شروع شد. کست رادیویی و سی دی های بسیاری موجود اند که چیترام با چه مهارت طبله ویابا موفقیت دهل نواخته است.

چیترام جی انسان بسیار خوب و مهربان و ظریف طبع و رفیق پروراست. با خواننده در وقت خواندن آهنگ، تمام قوانین موسیقی را مراعات میکند. در وقت نغمه با هنری که دارد در نواختن طبله نشان میدهد که با چه هنری عالی می تواند بنوازد.

من با چیترام تیلفونی تماس دارم. آرزو دارم هروقتیکه بخیر به امریکا بروم با این هنرمند محبوب افغانستان عزیز چند آهنگ اجرا کنم. یادگار باشد چرا که همین صدا است که می ماند.

با احترام حسین ارمان

 ژینو، 13/02/2009