چیت رام جی،

                    شصتمین سالروز تولدت را مبارکباد میگوییم

گوکــــل چنــــد کَکٌر

عزیز خواننده فرهیختهء کابل ناتهـ

با جناب چیت رام دیشب صحبت تیلفونی  داشتم تا برخی پرسش های مطرح ناشده را با ایشان در میان گذارم. واضح است صحبت مان، به زبان پنجابی بود که اینک فارسی آن خدمت شما فرزانه گان پیشکش میگردد:

رام رام پاپه چیت رام، اجازه دهید در رابطه با زندگانی هنریی و خانواده گی تان حرفهای را برای خواننده گان کابل ناتهـ، داشته باشم.

رام رام گوگل جان ست سری اکال، لطفأ سلام هایم برای خواننـــــده گان سایت وزین تان وسیله شوید.

چیت رام جی، بهتر است در آغاز بفرمایید که در کجا و کدام سال چشم به جهان هستی باز کردید؟

حدودی شصت سال پیش از امروز، در خانهء پدرم سورگباشی ( بهشت نشین ـ شادروان) لالا ویشن داس سانی در گذر نیایشگاه تهاکر دواره واقع پایان چوک، که در میانگاه ی گذر بارانه و کوچهء علیرضا خان مؤقعیت دارد منحیث نخستین فرزند خانواده به دنیا آمده ام. بعدی من، دو خواهر و دو برادر به جمع خانواده پرمحبت مان افزودند. در سالهای اخیر، پدر و مادرم، بهشت را مسکن گزیدند. خواهران و برادرانم مصروف زندگانی شان در المان و امریکا میباشند. با دختر مامایم عروسی کرده ام و یک دختر دارم.

به موسیقی چگونه رو آوردید؟

از زندگی گذشته ام با این عبادت سرگرم بوده ام البته به پندار ما هندوان.
نه نزد استادی رفتم و نه هم در خانوادهء ما کسی آله ضرب می نواخت. ماحولم را شناختم دیدم به ضربنوازی دلباخته ام.

اما پسانها کوشش های انجام دادم که این دلباخته گی را سر و صورت بدهیم ـ  شنیده و دیده بهتر فرا گیرمش ـ . مامایم شادروان پران نات، دستم را گرفت و به رادیو کابل راه ام داد چند بهاری پاییزی نشده بود یکبار متوجه شدم که ازین گذر مرا برگشتی نیست. و اکنون که سرسپیدی این راه شده ام. در عالم گرفتاری هیچ نفس بی او نیست.

سرسپیدی این راه از آفتاب داغ نیست بلکه این رشته را به نقد بار بار شنیدن و دیدن کار استاد هاشم، استاد گل علم، اصف و عارف و ولی گرامی نصیب شده ام.
 

در دبستان های « منوچهـــر» و « نــــادریه » درس خواندنم و سال 1965 با چندتن از هنرمندان دیگر غرض تحصیلات عالی به کشور روسیه (شوروی سابق) اعزام شدم.

طوریکه شنیده و پسانها در تلویزیون دیده آمده ام، با شماری بیشتر از آوازخوانان آماتور در نواختن طبله، دٌهل، دهلکی، تانگه، جل ترنگ و جازبند همکاری کرده اید. چه فکر میکنید در مجموع در چند آهنگ ضربنواخته باشید؟

پاسخ دقیق این پرسش خیلی دشوار است. به یقیین گفته میتوانم که در بیشتر از یکهزار آهنگ از هنرمندان افغانستان ضرب نواخته ام. خود اندکی به شتاب محاسبه کنید هرگاه هنرمندان آماتور هرکدامش ده کست ارائه کرده باشد و هر کست بیشتر از ده آهنگ، پس حرفی و تصور من میان خالی نخواهد بود.

حرف شما را تایید میکنم، با دریغ که در کشورمان اداره ای هم وجود ندارد تا در بخش موسیقی ارقام دقیق تر ارائه کند یا دست کم به حافظه هایی کمپیوتری بسپارد.

 راستی چیت رام جی گفتید، هنرمندان افغانستان، آیا به هنرمندان اجنبی هم همکار بوده اید؟

بلی، با استاد مهدی حسن، جگجیت سنگهـ، منــــهر اوداس، سدها ملهوترا، نیلوپرشتم که از کشور های هندوستان و پاکستان میباشند همکاری کرده ام.

همکاری با اینها را چگونه ارزیابی میدارید؟

کار با هنرمندان اجنبی آسان نیست بدین معنا که در صورت عدم مؤفقیت، نام هنرمند و افغانستان به بدی یاد میگردد و در صورت مؤفقیت در پهلوی نام هنرمند، نام افغانستان مقدس با ستایش بر زبان می آید لذا این همراهی مسؤولیت بیشتر را بر شانهء هنرمند افغانی می گذارد.

خوشبختانه از فیض و برکت نیایشگاه تهاکردواره و خانقاهء گذر علیرضاخان و دعا پدر و مادرم است که همواره محبت و ستایش هنرمندان اجنبی و شنویندگان را با خود داشته ام.

استاد مهدی حسن، جگجیت سنگهـ، منهر اوداس و دیگران هنگام معرفی اعضای گروه گفته اند که طبله نواز ما افغانیست، طبله نواز ما « کابلی والا » است برای کابلی والا کف کف بزنید.

بسیار دیده شده است که ما افغانها را در هندوستان در حلقه موسیقی و حتی در بعضی موارد درهمایش های فرهنگی به اصطلاح پراز صمیمیت « کابلی والا » هم یاد کـــــرده اند.

چیت رام در همـــراهی استاد مهدی حسن

جناب پاپه چیت رام از کار های تان سی دی ویا دی فاو دی تهیه دیده اید؟

به گونه مستقل نه، البته در کار مشترک با هنرمندان افغانستان چیزی های موجود اند.

کوشش های در عرصه طرزساختن ویا کمپوز به عمل آورده اید؟

در بخش طرزسازی نه البته در بخش ریتم آهنگ که اصطلاح موسیقی است همواره کارهای انجام داده ام.

درین روزها مصروفیت هنری تان چی بوده است؟

در کنار همکاری با هنرمندان افغانی، بیشترین بخش فعالیتم را کار با هنرمندان امریکایی تشکیل میدهد. این تلاش ها هم در واقع از برکت که قبلا یاد کرده ام مایه گرفته است و ثمر های پربار را همراه دارد.

جناب چیت رام بسیار سپاس گذارم که برایم فرصت میسر ساختید تا حرفی هایی از شما بشنوم.

تشکر از خودت گوگل جان کَکٌر، نباید فراموش کرد که برای من موسیقی وسیلهء تامین معیشت خانواده نیست، بلکه عبادت است و هر کی که این راه را میگزیند، باید از صفای دل، ذهن شفاف و ایمان قوی به آن بپردازد.

با دل تصنیف بسراید، با دل آهنگ بسازد، با دل بخواند و با دل بنوازد. آن وقت حرفم را تایید خواهد کرد این محبت، عشـــق و عبادت است یه این رو نمایید. . با تشکر.

جناب استاد چیت رام با جگجیت سنگهـ در حال کارکردن طبله