بانوی قهرمانی سیکهـ، که برای حقوق برابر می جنگد

منبع: سایت بی بی سی

نوشته شده توسط میترا مصطفی

هر چند رویای کودکی داکتر انارکلی هنریار این بود که یک پیلوت شود، امروز او برای حقوق زنان کار می کند. او یکی از فعال ترین زنان در راستای برابر سازی حقوی زنان و مردان افغانستان است.  داکتر هنریار در دفتر خود، در کمیسیون مستقل حقوق بشر، نشسته است. او می گوید:" پدرم همیشه می گفت که زنان افغانستان نمی توانند پیلوت باشند. او می گفت که پیلوت بودن زنان پر از چالش ها است و در فرهنگ ما هم نیست." شاید آن ها نمی دانستند که چالش هایی که فرا راه بانو هنریار خواهند بود، خیلی بیشتر از چالش هایی اند که یک بانوی پیلوت با آن ها رو به رو خواهد شد.  داکتر انارکلی هنریار در جامعۀ پدرسالاری که تا امروز پابند سنت های قدیمی خود است، برای حقوق زنان مبارزه می کند. بدون شک می توان او را یک قهرمان نامید.

در ماه می سال 2009، بانو هنریار 25 ساله، از سوی یک رادیوی افغانستان  در اروپا، به حیث شخصیت سال معرفی شد. این لقب به شهرت بانو هنریار در افغانستان- به ویژه در کابل- افزود.

 بانو انارکلی هنریار می گوید که فرهنگ سنتی افغانستان در خیلی موارد در تضاد با زنان قرار دارد.

داکتر انارکلی یکی از 3000 سکهـ و هندویی است که تا کنون در افغانستان زیست دارند. شمار سکهـ  ها و هندو های افغانستان از سال 1991 به این سو خیلی کاهش یافته است. پیش از سال 1991، در حدود پنجاه هزار سیکه ـ و هندو در این کشور می زیستند. خیلی از این مردم  در کابل و قندهار بازرگانی می کردند. آغاز و تداوم سالهای دشمنی و خانه جنگی ، خیلی ها-  شمار زیادی از خویشاوندان داکتر هنریار- را مجبور به رفتن به کشورهایی چون هند، اروپا و کانادا کردند. (اروپا کشور نیست. کلمه چون حذف شود و اینگونه نوشته شود: به هند، کانادا و شماری از کشورهای اروپایی).

داکتر انارکلی می گوید:"شماری از مردم تا کنون می پندارند که ما بیگانه ها استیم. آن ها فکر می کنند ما هندی هایی استیم که در افغانستان کار و زنده گی می کنیم. ما هم افغان استیم و باید حقوق و فرصت های برابر با دیگران داشته باشیم."

بانو هنریار روزهای سخت و دشواری را سپری کرده است. در سال 1990 افغانستان کشور جنگ بود؛ کشوری که دولت مرکزی نداشت و همه چیزش درهم و برهم بود. جنگ سالاران در همه جا از جمله بغلان - زادگاه داکتر انارکلی- نفوذ کرده بودند.

زمانی که طالبان در قدرت بودند، مردم در بدترین روزگار می زیستند. طالبان نمی گذاشتند زنان از خانه بیرون شوند و یا به نهاد های تعلیمی پا بگذارند. طالبان کسانی را که مسلمان نبودند زجر می دانند. در آن زمان، زنده گی برای داکتر هنریار  پر از چالش هی فراوان بود. تنها زن بودنش کافی بود طالبان عذابش بدهند چه رسد به این که او مسلمان هم نبود، اما از بخت خوب، طالبان نتوانستند بغلان را به تصرف خود در آورند. برای همین داکتر  انارکلی توانست مکتب را در محیطی نسبتن آرام به پایان رساند. او می گوید:"من از پدر و مادرم سپاسگزارم که در درس خواندن همیشه از من پشتیبانی کرده اند. شمار خیلی کمی از دختران افغان به این اندازه خوشبخت بوده اند."

در سال 2001، زمانی که  طالبان از قدرت بر کنار شدند، بانو هنریار به دانشگاه پزشکی کابل رفت. هم چنان، او عضو لویه جرگه يی شد که حکومت مؤقت پس از طالبان را انتخاب کرد. داکتر هنریار می گوید که وضعیت زنان از زمانی که حکومت طالبان از میان رفته است، روز به روز خوب تر می شود. او می گوید:
" امروز ما گزینه های زیادی برای همکاری داریم. اگر دولت به حرف های ما توجه نکند، ما با نهاد های حقوق بشری حرف می زنیم."

زنان افغانستان در یکی از کشورهایی زنده گی می کنند که تا کنون هم پیرو سنت ها و رسم های قدیم است.

داکتر هنریار در سال 2006 به این سو با کمیسیون مستقل حقوق بشر پیوسته است. صد ها بانوی مسلمان با وجود دانستن این که او سکهـ است، به او اعتماد می کنند و دشواریها و چالشهای زنده گی خانواده گی شان را با او در میان میگذارند. او می گوید:"فرهنگ سنتی کشور ما زن ستیزانه است. ما باید خیلی از قانون ها را تغییر بدهیم تا بتوانیم به مشکلات (دشواریهای) بانوان یعنی بیشتر از پیش رسیده گی کنیم."

داکتر هنریار می گوید که شمار زنان بی سواد خیلی زیاد است و از همین بابت خیلی زنان از قانون هایی که به سود آن ها است، بی خبرند. او داستان زن بی سوادی را می گوید که از منطقه يی دوردست برای حرف زندن با او آمده بود:" شوهر آن زن می خواست او را، در حالی که حامله بود، طلاق بدهد. او خیلی نگران بود. من به او فهماندم که یک مرد نمی تواند زن حاملۀ خود را طلاق بدهد. او پس از با خبر شدن از حقوق خود، نگران نبود."

بانوان از حقوق خود دفاع می کنند.

هر چند بانو هنریار طی کنفرانس های  بی شماری به نقاط مختلف دنیا سفر کرده است، از این که نتوانسته است به هندوستان بیشتر سفر کند نارحت است.  برای همین دیدار از عبادتگاه طلایی سیکها  در امرتسر و هم دیدار از تاج محل  از نخستین کارهایی است که می خواهد در زودی ها انجام دهد.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/8494291.stm

(())(())(())(())(())(())