در جستجوی «راز همه دل ها»

آری دل آدم می شود که راز همهء دل ها را بداند و دل آدم می شود باور کند زنده گی را!

سخی راهی، رهنورد  رهء درد و تنهایی، شاعر با احساس و آفرینش گر تصانیف بی همتا  که می خواست راز همهء چشم ها را بداند و با سخاوت در تلاش راندن «همهء غم ها از زنده گی آدم ها»  بود، به تاریخ بیستم دلو در شهر کابل راهی دیار خاموشان شد و داعی اجل را لبیک گفت.

سخی راهی در سال 1333 خورشیدی در شهر کابل به دنیا آمد و از سال های آغازین، زنده گی پر ثمرش با موسیقی گره خورد و از بزرگان شعر، ادب و موسیقی افغانستان کسب فیض کرد.

راهی  سر بر آستان صوفی عشقری گذاشت و از شاعر وارسته و عارف والا نظر حیدری وجودی کسب معرفت کرد.

سخی راهی کار اساسی را با هنرمند محبوب افغانستان وحید قاسمی شروع کرد و تصنیف آهنگ های «دل آدم میشه راز همه دل ها ره بدانه» ، «میشه در باغ  دو چشمایت بشینم»، «علی یا شاه مردان»، « ای دلک خوش باور چه می خواهی دیگر» و ده ها آهنگ همیشه جاویدان موسیقی افغانستان را ساخت.

سخی راهی شاعر با شخصیت نجیب، صمیمی، صوفی مشرب و کمتر شناخته شده است، ولی نامش و ترانه های درخشان و بی نظیرش همیشه رفیق دل های درد آشنا ست.

وی در زنده گی چنانچه خود می گفت:

در کنج قناعتی که  پرداخته ام          از فقر ولایتی به خود ساخته ام
یعنی به قمار خانه عشق، همه           سرمایه ی عمر خویش را باخته ام

قناعت پیشه کرد.

سفر بی برگشت سخی راهی، حلقات هنری و همه هنر دوستان افغان را سوگوار ساخته است.

 سخی راهی در جستجوی « راز همه دل ها» به یک دنیای پر رمز و راز سفر کرد تا راز همهء چشم ها را بداند.

سخی راهی شاعر و تصنیف پرداز محبوب و با استعداد افغانستان  به تاریخ بیستم ماه جاری در شهر کابل چشم از جهان پوشید.

سفر بی برگشت سخی راهی، حلقات هنری و همه هنر دوستان افغان را سوگوار ساخته است.

برگی از یک صفحهء پربار زنده گی این شاعر با استعداد را از آرش همایون می شنوید!

(())(())(())(())(())(())