دل " پشتونی " ات امشب " هزاره" می کند پرپر

" قزل آباد" قلبم در هجومت می شود محشر

"مزار" خاطرم در ازدحام مرگ می پیچد

که فتوا می دهی در محضر مردم مرا کافر

برای قتل عام " بامیان " سبز احساسم

فراهم می کنی با دست و پایت نیزه و خنجر

" یکولنگ " خیالم را شناور می کنی در خون

غزلهای مرا تا میبٌری امشب از پیکر

هزاران " طالب " و " سیاف " می گیرند در نوبت

برای مرگ من در پشت چشمان شما سنگر

مگر این خاک بوی تاجیک و تٌرک و مٌغل دارد؟

که آتش می فروزی تا شود از ریشه خاکستــــر

22/11/2007 وانشبوری

(())(())(())(())(())(())