به تاریخ هژدهم ماه
جنوری یعنی در آن روز که کابینهء جدید آقای کرزی در ارگ ریاست جمهوری
سوگند وفاداری یاد می کرد، شورشیان طالب در فاصله کمتر از یک میل دور
تر از ارگ ، دست به حملهء انتحاری زدند. هر چند همه انتحار کننده گان
کشته شدند و یا خودشان را کشتند، اما رسانه ها در سرتا سر جهان این
حمله را با آب وتاب انتشار دادند.
حامد کرزی ریس جمهور افغانستان این حمله را یکی از تهدید های بر ضد
کشورش خواند.
متخصصین افغان می گویند، در میان سایر تهدید ها ی که آقای کرزی را
بیشتر نگران ساخته اینست که وی فکر می کند، غربی ها از جنگ درافغانستان
خسته شده، ممکن است افغانستان را با همه مشکلاتش ترک بگویند و یک بار
دیگرفراموش کنند. چنانچه سابقهء چنین کار هنوزهم در خاطره ها باقی
مانده است.
در سال 1989 زمانی که قشون سرخ شوروی افغانستان را ترک گفت، افغانستان
در کام یک جنگ ویران گر فرورفت. کشورهای همسایه از طریق گماشته های
شان، جنگ را در افغانستان به حیث یک بخش از قدرت طلبی منطقوی شان ادامه
دادند.
بناً همین ترس باعث شده تا آقای کرزی به پایتخت بریتانیا بی آید ودر
کنفرانس بین المللی لندن، پلان وسیع آشتی ملی را با طالبان وسایر گروپ
های شورشی ارایه کند.
شنوندگان وی درین کنفرانس، مقامات بلند پایهء ایالات متحده امریکا،
اروپایی ها و نمایندگان شصت کشور دیگر جهان خواهند بود.
محمد معصوم ستانکزی مشاور آقای کرزی که طراح اصلی پلان جدید آشتی با
طالب ها می باشد گفته است، شرایط برای چنین ابتکار اکنون آماده می
باشد.
آقای ستانکزی می گوید:
« من فکر می کنم اکثریت افغان ها به این نتیجه رسیده اند که این جنگ به
نفع هیچ کس نیست. این جنگ نه بنفع طالبان ونه هم به نفع سایر مردم
افغانستان می باشد. بناً حالا شرایط آماده است، تا هرکس در چارچوب
قانون اساسی افغانستان در روند سیاسی شرکت کنند.»
ستانکزی می افزاید:
«با دادن کار ومصوونیت، می توان اعضا یا صفوف طالبان را جلب کرد.»
این پلان در گذشته ناکام شده است. پاکستان وعربستان سعودی که در سال
های 1990 میلادی پشتوانهء رژیم طالبان بودند، فکر می شود هنوز هم درین
روند نقش اساسی دارند.
اما سوال این جاست، این که آیا ابتکار جاه طلبانهء کرزی آن کشش را که
به آن ضرورت دیده می شود می تواند از کنفرانس لندن بدست بی آورد ؟ هنوز
معلوم نیست .
احمد رشید نویسنده و ژورنالیست پاکستانی می گوید:
«هرچند که حمایت قابل ملاحظه ای کشور های غربی در مورد پلان آشتی ملی
آقای کرزی وجود دارد، اما کنفرانس لندن فاقد زمینه های لازم برای
موفقیت می باشد .»
احمد رشید می افزاید:
«متاسفانه من کنفرانس لندن را یک فرصت دیگر برای عکس گیری و فلم برداری
می بینم و به صورت روشن این جا بعضی اعلامیه هایی مبنی بر پلان آشتی
ملی و یک جا شدن با حکومت افغانستان خواهد بود. اما این اعلامیه به
آسانی تا آماده گی های بهترمی تواند به تعویق بیافتد.»
اما مارتین اهوون بالیت یک دیپلومات سابق اتحادیهء اروپا که مدت ها در
افغانستان تجربه کاری دارد می گوید:
« اولویت های افغان ها و جامعه بین المللی انتقال تدریجی تامین امنیت
به نیروهای امنیتی افغانستان می باشد، اما پلان آشتی طالبان یک حیله و
نیرنگ است ، درآن تناقض وجود دارد و از لحاظ ستراتیژیکی به صورت درست
فکر نه شده است.»