نوشته ی شاه زیب جیلانی*

به یک دست کودکی گلِ گلاب بود و به دست دیگرش پرچم فلسطین. بر شانه های باریکش شال مروج فلسطینی ها جاگرفته بود. دامنی پوشیده بود، دراز. همراه با خانواده اش به سوی عمارت سفید رنگِ ساده ریخت ولی با عظمت و وقار، گام برمیداشت و داخل آن عمارت شد. مانند دیگران،  دست های نازنین اش را بلند نمود و دعا خواند.

در رمله، آرامگاه  شخصیتی است که خانم ها، کودکان و سالخورده گان آنجا قدم رنجه کرده و روانش را شاد میخواهند. این مرد را فلسطینی ها قهرمان تبار خود می پندارند.

جهانیان وی را به نام « یاسر عرفات » می شناسند. اما فلسطینی ها او را از روی خودمانی " ابو عمار" خطاب میکنند. امروز (یازدهم نومبر) پنجمین سالروز خاموشی اوست. در رمله و در جای های دیگرتصویر های او قد افراشته اند و همایش ها و سخنرانی های همه جانبه برپا گردیده اند.

زندگانی یاسرعرفات، که در واقع علم بردار مبارزه ی نهضت فلسطین گفته میشود، با فراز و فرود چشمگیری آمیخته بود. دولت اسرائیل وی را مانعی در راه ی تحکیم صلح می انگاشت وبعضا ً بررسی کننده گان مسایل سیاسی، نحوه رهنمایی های او را زیر سوال می بردند.

بزرگترین رؤیای یاسرعرفات، به قیام رسیدن دولت فلسطین با پایتخت آن در شهر یروشلم بود و در راه ی به حقیقت پیوستن این رؤیا، حدودی چهل سال جد و جهد کرد. نخست دست به اسلحه برد و پسانها راه ی مذاکره و مفاهمه را در پیش گرفت. حتا جهت نیل به این ارمان سترگ، آماده گردید تا دولت اسرائیل را به رسمیت بشناسد. چنانکه در سال 1993 در شهر آسلوی کشور ناروی در پای معاهده  ی صلح دستخط گذاشت.

به پنداشت فلسطینی ها بعد از درگذشت آقای عرفات، خلایی که در رهبری آنها به وجود آمد، به دوست نزدیک عرفات، آقای محمود عباس ممکن نبود که آن را پر کند. در روند پنج سال گذشته اختلاف درونی نهضت فلسطین، چنان گسترده گردید که حزب الفتح عرفات، تنها در کنار غرب اردون نیرومند ماند. در حالیکه حزب حماس در غزه،  کلاً  رهبری را به دست دارد.

اختلاف میان الفتح و حماس هنگام زندگی یاسر عرفات نیز وجود داشت. مگر به باور فلسطینها عرفات جلوی این تنش را گرفته بود و نمی گذاشت که طغیان کند و لجام بسگلد. ازینرو فلسطینها روی همرفته در وحدت و یکپارچه گی زیستند.

فلسطینها می گویند که بعد از درگذشت عرفات بیشترین صدمه به وحدت آنها رسید و آنان چند پارچه شده اند.

برخی فلسطینها به این باوراند که در پاشیدن شیرازه ی وحدت فلسطینها، دست های خود شان به پیمانه آشوبگری امریکا و اسرائیل دراز و الوده اند. رییس دولت فلسطین آقای محمود عباس از محبوبیت تمام برخوردار نیست. همینگونه کوشش های دولت مصر جهت ختم اختلافات حزب حماس و الفتح کدام نتیجه یی را به بار نیاورد.

یاسرعرفات، آرزوی دولت فلسطین را حسرتبار به دل می پرورانید و به یازدهم نومیر سال 2004 در یک بیمارستان فرانسه درگذشت. پنج سال بعد از درگذشت وی فلسطینی ها  هنوز هم به هدف سیاسی شان دست نیازیده اند، گاهگاه دسترسی به آن را ناممکن می پندارند. در مقایسه با گذشته یک فرد فلسطینی در مقابل اشغال اسرائیل خود را بیشتر ناتوان محسوس میکند.

در فرجام  یک همه پرسی ایکه در مناطق تحت اشغال اسرائیل عملی گردید، هویدا شد : هشتاد در صد مردم به این باورند که امروز نبود یاسرعرفات را با گوش و پوست خویش احساس میکنند. به پندار این ها، اینکه او چگونه رهبری بود حرفیست جداگانه؛ ولی او شعاع امیـــد بود و با نفس او هر فلسطینی با گردن افرازی زندگی میکرد.

*- بی بی سی ، راملا، غرب اردون

((|))((|))((|))((|))((|))((|))