اظهار نظردر بارۀ هنر هنرمندی که بیش ازحدود نیم قرن با وی دوستی داشته باشید، کارساده نیست . زیرا مشکل است تمایلات شخصی در آن اثر گزار نباشد. مگر من با معتقد بودن به مقوله یی که :

" سرزنش بجای، بهتر است از تعریف بی جای "، سعی مینمایم با شناختی که ازهنر استاد آرمان دارم، اظهار نظر کوتاه نمایم .

وقتی استادآرمان بار اول در رادیو کابل وقت به منظور آوازخوانی مراجعه کرد، من مسؤولیت امور شعبۀ موسیقی رادیو کابل وقت را به عهده داشتم . وقتی کمیتۀ فنی شعبۀ موسیقی هنر آرمان را مورد ارزیابی قرار داد، استعداد وی را تائید نموده و وی به حیث آواز خوان داخل کدر موسیقی گردید.

با پحش پروگرام های، آرمان توانست درمدت کوتاهی توجه شنونده های زیادی را به خود جلب نماید .

بعد از چند سال آرمان با استفاده ازیک بورس تحصیلی عازم یوگوسلاویا گردید؛ وبعد زا تکمیل تحصیلات در رشتۀ گیتار موفقانه به وطن بازگشت .

آرمان چندین سال درلیسۀموزیک وچند سال در بخش موسیقی هنرهای زیبای پوهنتون کابل تدریس نمود که خدمات شان قابل یادآوریست .

من با استادآرمان سفرهای زیاد هنری در داخل و خارج کشور داشته ام که خاطرات آن ماندگار است .

استادآرمان درغربت نیز بیکار ننشست وبا همراهی فرزند پر افتخارش خالد آرمان، آرکستر کابل را پایه گذاری نموده وکنسرت های زیادی در کشورهای مختالف انجام داده است .

برای استادآرمان این همدم هنریم عمر دراز همراه با صحت کامل آرزومینمایم .