|
|
در
بند
زنجیر غوغای شکنجه
ايالات محتده امریکا
ابوغریب، خانم لیندی انگلیند،
سرباز سابق ارتش امریکا را باوصف سپری شدن دوسال
از مجازات، رها نمیکند.
از وکی سمیت.
کیسر ـ خانم لیندی انگلیند، در زندان ابوغریب یک زندانی
عراقی را با ریسمان بسته بود. اکنون نمیتواند خود را از بند زنجیر هایی
برهاند که عکس های شکنجه در زندان عراق با او درگیر اند.
این سرباز سابقهء ارتش امریکا، دو سال بعد از رهایی از
زندان هنوز هم بیکار است و بیشترین روزهایش را در چهاردیواری خانه سپری
مینماید.
خانم انگلیند میگوید: " من دیگر
زندگی اجتماعی ندارم و تمام روز را در خانه
نشسته ام." هرگاه او از خانه بیرون می آید، مردم با انگشت نشانش داده، نجوا
میکنند که " اِي همو
هست".
خانم انگلیند، چهره یی ست که هرکس او را با غوغای شکنجهء زندان ابوغریب
پیوند میدهد. این خانم
٢٦ ساله، تا حال بیشتر از صدها درخواست کار فرستاده
است. انگلیند حکایت میکند که مالک یک رستورانت میخواست او را استخدام کند،
ولی اندکی بعد، کارکنان رستورانت کارفرما را با قطع کار تهدید کردند.
او
تلاش کرد تا موهایش را رنگ دیگر دهد، با عینک آفتابی و کلاه سپورتی ظاهر
گردد. حتی با دگرگونی نام خانواده گیش نیز پرداخت. او میگوید :" اما
چهـــره ام را مردم می شناسند."
او حالا در پی زیستنامه اش هست که تحت عنوان " لیندی انگلیند، شکنجه دهنده
در زندان ابوغریب و عکس هایی که جهان را لرزانید" بازتاب خواهدیافت.
عکسهايي كه خانم انگلیند را در زندان ابوغریب نشان ميداد،
در سال ٢٠٠٤
میلیونها انسان را در جهان اندوهگین ساختند و درین اواخر آن همه عکس در جهت
افشای سیاست حکومت آقای بوش، ارزش بیشتر یافته اند.
یکی از آن عکسها، او را در حالی نشان میدهد که یک زندانی شکنجه شدهء عراقی
را با ریسمان بسته است. در عکس دیگر، او سگرتی بر کنج لب نهاده و پیشروی
چند زندانی برهنه که سرهایشان با پلاستیک پوشانیده شده بود ایستاده و به
طرف آلت تناسلی آنها اشاره داشت.
صرف یک دست درازي
"مردم گمان میکنند که من شکنجه دهنده ی نوکر صفت بودم. نه اینطور نبوده
ام." من در آن عکسها برای لحظه یی کوتاه، ظاهر شده
بودم.
این سربازپیشینه اظهار میدارد که : " من از مردم بارها پوزش خواسته و سزا و
توبه از جنایت را بجا آورده ام."
او اعتراف میکند که تصامیم نادرست عملی شده اند ولی می افزاید که او صرفأ
دست درازی کرده بود.
یک داور دادگاه نظامی که او را به سه سال زندان محکوم کرده بود این استدلال
خانم انگلیند را رد کرد که صرفاً اوامر فرماندهء خود را که در واقع پدر
کودک او نیز میباشد، بجا آورده است.
خانم انگلیند حکم محکمه را نپذیرفت و استیناف طلب شد. فرماندهء او بنابر
جنایاتش در ابوغریب، اکنون در زندان بسر میبرد.
دادستان مؤظف قضیهء خانم انگلیند عقیده دارد که: این حق اوست تا رویدادها
را به پنداشت خود بازگو نماید.
این دادستان اظهار میدارد:هنگام حکومت آقای بوش شکنجه های
متهمین دهشت افگنی در زندانها، این حقیقت را پسانتر روشن کردند که هیچکدام
از زندانی ها نه دهشت افگن؛ بلکه جنایتکاران ساده بودند. حتی شماری از آنها
مورد بازپرسی نظامیان امریکایی قرار نگرفتند.
به گمان دادستان،
اين پنداشت که خانم انگلیند و همکاران او زمانی برای سازمان استخبارات
نظامی امریکا كار کرده اند، حقیقت نداشته و مستند نمیباشد.
این آقا که درین اواخر به صفت دادستان
شهر مشیگان تقرر یافته قصد دارد در سال 2010 کتابی را در رابطه با شکنجه
كردن زندانیها در زندان ابوغریب، به رشته تحریر بیاورد.
در رابطه با رویدادهای شکنجه در زندان ابوغریب،
درمجموع یازده سرباز امریکایی محکوم شده اند.
خانم انگلیند پس از آنکه نصف میعاد سه سال حبسش را به پایان رسانید، راهی
زادگاهش شد. او در یک قصبهء کوچک در غرب ورجینا، حدود 250 کیلومتر دورتر از
پایتخت امریکا (واشنگتن)،با استفاده از کمک اجتماعی دولت و معاونت مالی
والدینش زندگی میکند.
او نگران است که آیا برای کارتر، پسر چهارساله اش مادر خوب تواند شد. |
|
In den Fesseln des
Folterskandals
USA - Auch zwei Jahre nach
Verbüßung ihrer Haft lässt Abu Ghraib die ehemalige Soldatin Lynndie
England nicht los
VON VICKI SMITH
KEYSER. Lynndie England hielt einen irakischen
Gefangenen in Abu Gharib an der Leine. Heute kann sie sich selbst nicht
von den Fesseln befreien, die ihr die Folterbilder aus Irak angelegt
haben. Die ehemalige US-Soldatin ist auch zwei Jahre nach der Entlassung
aus der Haft noch arbeitslos; ihre Tage verbringt sie meist in den
eigenen vier Wänden.
.
" Ich habe kein soziales Leben. Ich sitze den ganzen Tag
zu Hause", sagt England. Wenn sie aus dem Haus geht, zeigen die Menschen
mit dem Finger auf sie. "Das ist sie", wird gewispert. England ist das
Gesicht, das jeder mit dem Folterskandal von Abu Gharib verbindet. Die
Sechsundzwanzigjährige hat bereits hunderte Bewerbungen verschickt
erfolglos. Ein Restaurant-Manager wollte sie einstellen, doch dann
drohten alle anderen Mitarbeiter des Betriebs zu kündigen, wie England
berichtet.
Sie hat versucht, ihr Haar zu färben, hat Sonnenbrillen
und Baseballkappen getragen. Sie hat sogar den Namen zu ändern. "Aber es
ist mein Gesicht, das die Leute erkennen" sagt England. Jetzt ist sie
auf der Lesereise für ihre Biografie "Torture:Lynndie England, Abu
Gharib and the Photographs that Shocked the World" (Gefoltert: Lynndie
England, Abu Ghraib und die Foto die die Welt schockierten).
Die Fotos, die England in Abu Ghraib zeigen und im Jahr
2004 Millionen Menschen rund um die Globus entsetzten, sind inzwischen
Sinnbilder geworden für die Politik von Ex- Präsident George W Bush .
Au einem Foto hält sie einen gequälten irakischen
Gefangenen an der Leine, auf einem anderen steht sie mit Zigarette im
Mundwinkel vor nackt aufgereihten Gefangenen, deren Köpfe mit
Plastiksacken überzogen sind, und zeigt auf deren Genitalien.
Nur eine Handlangerin?
.Die Leute meinen, ich war wie ein böser Folterknecht.
Das war ich nicht" sagt England. "Ich war nur für den Bruchteil einer
Sekunde auf diesem Foto." Die ehemalige Soldatin sagt, sie habe sich
wiederholt Entschuldigt und für ihre Verbrechen gebüßt.
Sie räumt Fehlentscheidungen ein, beteuert jedoch, dass
sie nur Handlangerin gewesen sei. Eine Militärjury hatte ihre
Argumentation zurückgewiesen, wonach sie nur Befehle, befolgt habe und
dem Vater ihres Babys, ihrem Vorgesetzten Charles Craner, habe gefallen
wollen Sie wurde zu drei Jahren Gefängnis verurteilt.
England kämpft vor Gericht immer noch gegen das Urteil.
Der ehemalige Stabgefreite Grarner sitzt wegen seiner Taten in Abu
Ghraib im Gefängnis.
Der leitende Staatsanwalt bei Englands Prozess,
Christopher Graveline, sagt, es sei ihr gutes Recht, die eigene
Sichtweise darzustellen. Mit Blick auf die inzwischen veröffentlichten
Memos der Bush Regierung die Foltermethoden bei Verhören von
Terrorverdächtigen erlaubten, weist Cravline jedoch darauf hin, dass
keiner der misshandelten Gefangenen in Abu Ghraib ein mutmaßlicher
Terrorist gewesen sei. Es war einfache Kriminelle in einem irakischen
Gefängnis, die übrigens nie von US- Soldaten verhört wurde seien.
"Die Vorstellung, dass England und ihre Kollegen irgend
wie für den militärischen Geheimdienst gearbeitet haben, wird von keinen
Tatsachen gestützt" sagt Graveline, der inzwischen Staatsanwalt in
Michigan ist und 2010 selbst ein Buch zur Aufarbeitung des Falls
herausgeben will. Insgesamt elf US Soldaten wurden wegen der Vorfälle im
Abu Ghraib verurteilt.
Nachdem sie die Hälfte ihrer dreijährigen Haftstrafe
abgesessen hatte ging England zurück in die Heimat: Sie lebt in dem 1300
Seelen - Städtchen Fort Ashby in West Virginia, etwa 250 Kilometer
westlich der Hauptstadt Washington. England lebt vor Sozialhilfe und der
Unterstützung ihrer Eltern. Und sie sorgt sich, ob sie ihrem
vierjährigen Sohn Carter eine gute Mutter sein kann. |
|
