هژدهم ماه جنوری. محفل  به یاد قربانیان یک توطئه

حاضرین گرامی، خواهران وبرادران ارجمند.

امروز هموطنان بیشماری را می توانیم نشان بدهیم که عضو و یا اعضای خانوادۀ خود را از دست داده است. شاید تعداد آن خانواده  هایی هم کم نباشد که همه از میان رفته اند. این را نیز می خواهم بگویم که کمتر محلی از افغانستان درد دیده و سوخته را سراغ داشته باشیم که تعدادی از باشندگان آن از بین نرفته باشند. اگر این موضوع را برای خارجیان بی اطلاع شرح کنیم، شاید فکر کنند که در اثر زلزله، توفان ویا یکی از افات طبیعی از بین رفته اند.

ولی برای ما روشن است که چند ملیون هموطن عزیز ما با بیگناهی به دست خود هموطنان و حامیان آنها ازبین برده شده اند.

جای بسیار تاسف است که تا حال یک منبع به صورت جدی نکوشیده است که رقم تلفات انسانی در افغانستان را معلوم کند. جای تاسف است که نسل نو، شاگردان ومحصلان نیز از جزییات بی خبر می مانند.

اما حالا که این محفل دایر شده و از یک تعداد هموطنان بیگناه و  معصوم یاد میشود، چه خوب است که همۀ آن شهیدان، زندانیان وعزیزانی را به یاد بیاوریم که قربانی هوی وهوس قدرت جویان و حکومت های ظالم شده اند.

به این وسیله وبا جملات وعبارات هرچندکم، خواستم به همه برادران ، خواهران وهمه خانواده ها وبازماندگان شهدا وآزار دیدگان، همدردی خود را ابراز نمایم.

عزیزان گرامی ، ما در چندین سال ، شاهد دردها ورنج های خانواده های بی شمار بوده ایم . ما دیده ایم که خانواده ها اقسام  مشکلات را دیده اند  زیرا عضو ویا اعضای خانوادۀ آنها بی لزوم وبدون داشتن هیچ جرمی شهید شده ویا به حبس وشکنجه محکوم شده اند. همانطوری که به موقع برای چنان دوستان غمشریکی داشته ایم، حالا روح شهدا، عزیزان وفات یافته وهمه کسانی را شاد می خواهیم که قربانی توطئه شده بودند.

عزیزان گرامی، فرزندان آزار دیده گان!

خوب شد که از شما به حیث فرزندان شکنجه گر  یاد نمی شود.

خوب شد که نام پدران شما به حیث انسان های بی گناه و شریف یادمیشود. نام آن عزیزان حتما برای همه به نیکویی یاد میشود. دیگران را نیز می بینیم که وقتی نام پدرانشان به حیث وطنفروشان و شکنجه گران یاد میشود، می شرمند.

حتا یک تعداد از فرزندان آنها تخلص پدری را عوض می کنند. افتخار  به پدران شما وافتخار به خانوادهای شما وافتخار به شما !