به ارتباط تظاهرات هندوان و سیکهـ ها در کابل

سیدهمایون شاه عالمی

جمعی ز هــــــــندو شده اندر قیام

رسم جنازه همـــــــه  در رام رام

تا که به آتش کشد آن مـــــرده را

سنّت پیشین فـــــــــــــــرآورده را

سوختن مــــرده که در دین اوست

جزوی که درمذهب وآیینی اوست

جمــــــــــع دگر غافل ازین قاعده

مانع این کـــــــــــار ز غفلت شده

شور و فغــــــــانی به خلاف آمده

پیش هـــــــــندو آمده و صف زده

هنـــــــدوی پیری آمد و آنجا بگفت

سنّت ما را تو مگــــــــیری بمفت

مرده به آتش زدن از دین ماســـت

این یکی هم مذهب و آیین ماســت

آتـــــــش و آبیــم  و یا باد و خاک

باز جسد گـــــشته درین ها خراب

فتنه درین جنگ وتعصب زچیست

آخر انسان که همان بیکـــسی ست

ما همه افغــــــــــــان و همه کابلی

دولت ما چیســــــــــــت کند کاهلی

ما که زعمریست همین کارماسـت

کی همه این ظلم سزاوار ماســـت

ما خو ز اتباع همـــــــــــین ملّتیـم

اصل گنه چیســـــــت که در ذلّتیم

هرکسی مختار به دین خود است

بسته به هر تار یقـــین خود است

هنـــــــــدوان ارچه اقلــیــّت است

باز که از زاده ای این ملّت است

شرم به این دولـــــــــــت بی اعتنا

بیخبر از فقــــــــر خودش در غـنا

شرم به این مردم بی عقل و هوش

بر سخن حق نکند هیچ گـــــــــوش

چیست که یک مــردمی نالان شود

خسته و افـــــــــسرده و نالان شود

یک طرفی مُــــرده غم آورده است

یک طرفی مردمی شق کرده است

دست کـــــــــــشید از همه آزار ما

کار چه دارید در این کــــــــار مـا

شرم و حیا نیست مروت کجــاست

ظلم به هر نحوی عدالت کجــاست

ریش ِ چنین دولتی از کــندن است

نامِ چنین مردمی از مــــردن است

در کف ما نیست نه توپ و تفنگ

چیست ستیزی سرِ مایان به جنگ

نیست ره و رسم مسلمــــــانی این

نیست والله غیرت ِ افغــــان چنین

یک کمی هم شرم و خجـالت کنید

مـــردۀ مــــــردم کمی عزت کنید

جای ِ درین شهر به ما هم دهـــید

از شر این جــــهل کمی وارهـــید

نیست مروت تو (همــایون) ببین

کافــــری بنشسته همه جای ِ دین

سید همایون شاه (عالمی)

۱۷ نوامبر ۲۰۱۲ م

افغانستان