چندیست که جولیان آسانژ آسترالیایی، (۴۱ ساله) بنیانگذار وناشر تارنمای ویکی لیکس، طرف قهر وقصد آزار دهی حکومت ایالات متحدۀ امریکا، بریتانیه، سویدن وبرخی محافل دوست آنان قرار گرفته است. زیرا:

آسانژ از راه تارنمای ویکی لیکس،پاره یی از تصامیم ،صحبت ها ،جریانات، وقایع وحوادثی راافشأ نموده است که حکومت ها خواهان پنهان نگهداشتن آنها استند.
در حوزۀ نگهداشت تصامیم وعملکردها، میدانیم موضوعاتی اند که پس از سپری شدن چندین دهه از عمر آنها در آرشیف ها، فسمت هایی مجوز انتشار میایند.آن موضوعات بیشتر به درد تاریخ می خورند. اما آسانژ با دسترسی به برخی از اسناد وسخنان امروزینه، به زودی وبه موقع، آنها را روی صفحۀ انترنیتی ودر محضر آگاهی جهانیان نهاد. تفاوت ها را می نگریم که افشأ اسناد آرشیف ها از رویداد ها، وقایع وشخصیت های دیروزینه چیزی می گویند. گفتنی هایی که بایسته است آنها را نیز با دقت واحیتاط در نطرگرفت و بقیه مدارک واسناد به محک سنجش نهاد. ولی تارنمای افشأگر ویکی لیکس، ازروی شخصیت ها، رویدادها، تصمیم گیری ها در زمانی پرده به دور می افگند، که هنوز زنده گی دارند و اکثریت آنها قدرتمندان استند. درواقع، برخی ازمهارت های دروغین در حوزۀ هنر دپلوماتیک که بر ریا کاری ها، دروغ ها، دو رویی ها ونا صدافتی ها یی بازار سیاست بازی پرده افگنده بود، بی آب وبی پرده ، چهرۀ حقیقی خویش را به موقع وبرای نسل موجود وامروزینه به نمایش نهاد.

افشأ چنان حقایق خشم محافل وکسانی را بر انگیخت که روی دیگر یا چهرۀ اصلی شخصیت ها، مکنونات و رویداد ها را افشأ شده دیدند. به گونۀ مثال ،هنگامیکه برخی آگاه بوده اند که برادر آقای حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان در شبکه های مافیایی دست فعال دارد.وقتی پیشامدهای تأثر بارعساکرخارجی درافغانستان برملاتر شد، هنگامی که افشأ شد که پوتین رئیس جمهور روسیه را با چه احساس واوصافی یاد میکنند، وصد ها موضوع دیگر، گمانی بر جای نمی ماند که نسلی زودتر توفیق یافته اند به آن سویی از پنهان مانده ها دسترسی بیابند. افشأگری آسانژ پنهان نگهداشته های از این دست در مشت دست هایی را باز نمود که دیدار آنها برای هرکس میسر نیست.
این است که مردمانی آراسته با صد هنر وادعای خوبی ها ورعایت نیکی ها، چنان افشأ شدند که باطنی چنان پیراسته ندارند.
واکنش ها را نیز نگریسته ایم. بیش از همه ایالات متحدۀ امریکا خشماگین به ناسزا گویی ونکوهش او پرداخت. زیرا ایالات متحدۀ امریکا بیش از بفیه کشورهای جهان درسمت وسو دادن جریانات دخیل است. نخست او را محکوم نمودند که افشأ گری هایش حیات عساکر امریکایی را درخطر میاندازد. و با این ادعا او را به عنوان خاین وسزاوادر محکمه در ایالات متحده دانسته، درخواست نمودند که به امریکا فرستاده شود درحالیکه حیات عساکر امریکایی را سیاست غلط، روشهای غلط، و بیش از همه سیاست تروریست زاییی در معرض خطر نهاده است که زیر نام تروریست ستیزی اِعمال شده است.
سویدن تبر اسانژ ستیزی را دست داد. مدعی شد که او به دو دختر تجاوز نموده است؟!
حکومت بریتانیه به درخواست فرستادن او به سویدن روی موافق نشان داد زیرا برآورده شدن خواست جزای شدید را برای او واینکه به امریکا فرستاده میشود، میداند.

واکنش جهانیان و مدافعین ازادی بیان هم نشان داد که مردمان جهان طالب کسب اطلاع وبه نکوهش گرفتن به موقع رفتارها وتصامیم نادرست استند.

واکنش سازمان کشورهای قارۀ امریکا وگرد هم آیی آنها در واشنگتن دی سی نیز نشان داد که همه حکومت ها گوش به فرمان نیستند. اتخاذ سیاست مستقل وابراز نظر مستقل پیرامون موضوع آسانژ حاکی از آن است که کشورهای جهان نمی خواهند قدرت های جهانی با تداوم سیاست پیشینه، در غیاب آنها به عنوان مخالف تصمیم بگیرند اما در ظاهر تبسم های دپلوماتیک بر لب داشته باشند.

آسانژ را میازارند ومیخواهند جزا های شدید بدهند تا دیگران درس بگیرند و دست به چنان تشبثات روشنگرانه نیازند.
می خواهند به کارکنانی که به ندای وجدان لبیک گفته و رفتار های نادرست را دراین عصر وزمان شاهد اند،نشان بدهند که نباید اطلاعات را افشأ نمایند. در حالیکه این اطلاعات افشأ شده، اسرار واسناد سری کشورها نیستند.