کابل ناتهـ، Kabulnath

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
   

              در مکتب ها نباید ستیزبا دگر اندیشان وجود داشته باشد
             برگردان از احمد سید

       

Schools face charges of racism

Written by Nasrat Elham/Kabul.
Sunday, 08 April 2012 10:02

 

هندو ها و سیکهـ ها که از نسل به نسل در وطن ِ خود، افغانستان، زندگی به سر کرده اند، راجع به تبعیض در دبیرستان های دولتی شکایت میکنند. اشخاص از این عوام که در کشور ِ افغانستان، اقلیت هستند، بیان میکنند که در بارهء مستقبل ِ اطفال خودشانِ نگران استند - اگرچه این اجتماع ِ کوچک، معدود مدرسه ها را اداره می نماید، اما بزرگان از ایشان باور می کنند که کودکان شان افغان اند، پس برای ایشان لازم است که در آموزشگاه های دولتی افغانستان درس و تدریس حاصل بکنند و از فرهنگ و تهذیب ِ افغلنستان مستفید شوند-

آقای ستندر سنگهـ، در یک مدرسهء انجمنی، مسمی به * کرته پروان دهرمشالا*، دانشیار است-
این مدرسه دارای 50 دانشجو است- مطابق رسوم ِ ایشان، دهرمشاله ها پناه خانهء دینی میباشد- جناب ِ ستندر سنگهـ بیان میکند که اطفال ِ ایشان از درس یافتن در دبیرستان ِ دولتی هرگز خوش نیستند، زیراکه دیگر بچه ها ، آنان را اذیت میکنند- بنابرین، ایشان به آموزشگاهء دولتی نمیروند- این مسئله هم در منطقه و استان ِ دیگر بشدت محسوس میشود – کودک های هندو و سیکهـ از بد رفتاریی بچه های دیگر پریشان میشوند- تجاوز و حرفزنی علیه ایشان در دبیرستان ها واقع در غزنی و جلاآباد، کابل وجود دارد-یک دانشجو از * دهرمشالهء کرتی پروان* میگوید که او خود در دبیرستان ِ دولتی داخله یافته بود- اما آنجا او را *اجنبی* که خواندند، او بعدا آن مدرسهء دولتی را ترک نمود- ولی مشکل این است که مدرسه های
*دهرمشاله ی* فقط در برابر ِ سطح ِ ابتدای درس میدهند-آنجا، اصلا تعلیم ِ دینی فراهم میشود، و این گونه مدرسه به رسمیت شناخته نیستند-

آقای اقبال سنگهـ سردبیری مرکزی تعلیم از سیکهـ ها است- او میگوید که 200 دانشجو یان در حالِ حضر موجوداند که اکنون باید به مدرسه های عمده و میانهء رسمی داخل شوند- او میگوید : " حکومت باید دبیرستان های رسمی را تاسیس نماید، تا دانشجویان تدریس ِ شان را ادامه بدهند-"
یک شخص ِ سیکه، که دکان ِ ادویاتِ یونانی دارد ، بیان کند که بسیار اطفال از اقلیت هندوباور و سیکهـ در مدرسه های رسمیی دولتی داخله یافتند، مگر از سبب ِ ازار و اذیت، از آنجا دست کشیدند- او نمیخواهد که حکومت مدرسه های جداگانه را شروع کند- مدرسهء علیحده حل ِ این مسئله هرگز نیست-

هندو ها و سیکهـ ها همیشه در پیشه مثل ِ تجارت، موسیقی، صنعت ، طب و دوا فروشی، وغیره، ماهر هستند-
جنابِ مهندر که از شوربازار ِ کابل، دانشیاری در مدرسهء غیر رسمی میباشد، اظهار ِ خیال میکند: " ما افغان استیم ! مدرسه های جداگانه اگر تاسیس گردد، ما را از دیگران علیحده کند- این خوب نیست- بچه های مان باید از فرهنگ ِ افغانستان باشند- ما از سایر ِ مردم ِ وطن مان، باید آشنا شویم-"
گروه ء نسبتا کوچک از خاندان هاس در جلاآ باد، خوست، غزنی ، کنداهار و کابل وجود دارند- پس اداره کردن ِ مراکز ِ خاص برای تعلیم و تربیت ِ آنها بعید از امکان است.
پیش از سالهای کشمکش و مبارزه، هندوان، سیکهـ ها، یهودیان و عیسویان در خاک ِ افغانستان در حالت ِ نشو و نما بودند- متاسفانه، بسیاری از آنها مهاجرت نموده اند.
دوران ِ حاکمیت ِ طالبان بر هندو ها لازم بود تا علامت ِ شناسایی زرد را بر لباس بپوشند- اما بعد از شکست ِ طالبان، بس کمتر از آنها به وطن شان واپس آمدند- بهر حال تعداد ِ ایشان همیشه کمتر از 1 % در جمعیت ِ افغانستان بوده است- آقای دیان سنگهـ انجان، میفرماید که پیش از آنکه جنگ برپا گردید و خانه ها را و زندگی را برباد کرد ، کشور ِ افغانستان دارای خیلی خانوادهء هندو و سکهـ بود- " اکنون آنها مانند ِ مردم ِ دیگر، آواره شده اند- خانه های شان تباه شده، ایشان پراکنده گردیده اند-"
او باور نمیکند که مدرسه های علیحده مناسب است- او میگوید که طبق ِ زمان ِ گزشته، هندوان سیکهـ ها باید از درسگاه های عامِ کشور استفاده کنند- او گفت که مردم ِ هر اجتمع یکسان نیستند، بنابر این درست نمیباشد اگر میگوییم که همهء ایشان، کودکان هندو وسیکهـ را اذیت می دهند- او افزود: "فقط چند افراد استند که بچه های مان را پریشان میکنند- و باید چنین اشخاص افشاء شود-""مزید اینکه بد سلوکی تنها در دبیرستان های دولتی دیده میشود، نه که بیرون از آنجا-"
 


مهاجرت ِ دسته جمعیی :
* انارکلی ِ هُنر یار* نمایدهء پارلمانی افغان های هندو و سیکهـ گفت، قبلا، در کشور افغانستان تقریبأ بیست هزار تا سی هزار نفوس زندگی به سر میبرند؛ و خیلی از آنها تاجران بودند، و کار و کسب ِشان اهمیت ِ زیاد داشت- اما، در حال ِ حاضر بسیاری از آنها وطن ِخویشرا که ترک نموده ، تعداد ِ آنها محدود به 520 خانواده گردیده است، یعنی فقط 5000 تا 6000 باقی مانده اند- او گفت که و هندو ها وسیکهـ معدود آموزشگاه های شناخته شده را داشتند- مثلا، در شهر ِ کابل، مدرسهء بابا نانک از وزارتِ آموزش ثبت شده بود- مگر، زمان ِ جنگ ویران شد-
خانم ِ انارکلی بیان میکند که انجمن ِ هندو و سیکهـ ها خواهان ِ آبادانی ِ آموزشگاه های شخصی، از نو است-

جنابِ گل آغای احمدی، سخنگوی وزارت ِ آموزش و پرورش میگوید:" هندو ها و سیکهـ ها حق دارند که آموزشگاه های خودشان را تاسیس کنند- اگر به وزارت معارف پیشنهاد میکنند، ما در زمینه غور می کنیم، که مطابق با قانون ِ اساسی و دیگر قوانین ِ وزارت میباشد- ".

{ برگردان : احمد سید}
 

http://www.tkg.af/english/reports/others/875-schools-face-charges-of-racism

 

بالا

دروازهً کابل

 

شمارهء مسلسل   ۱۶۶    سال       هشـــــــــتم         حمل / ثــور   ۱۳٩۱   هجری خورشیدی         ۱۶ اپریل      ٢٠۱٢ عیسوی