|
ریاست کمیته ملی المپیک طی چهار سال گذشته، نتوانسته است زمینی را که ریاست‌جمهوری، به‌خاطر ساخت و ساز کمپلکس ورزشی، به این اداره فرمان داده است، استرداد کند.
کمپلکس ورزشی یکی از نیازمندی‌های کمیته ملی المپیک است که ریاست‌جمهوری به‌خاطر رفع این نیازمندی، در سال 1387 حکم صادر کرد که زمینی به مساحت 101464متر مربع، معادل پنجاه و نیم جریب، در اطراف کمیته ملی المپیک، به این اداره واگذار شود، اما تاهنوز این اداره قادر به دریافت کم‌تر از 10جریب زمین آن شده است و 40جریب دیگر در اختیار افراد و ادارات دولتی قرار دارد.
براساس حکم شماره 2375 تاریخ 1387/4/13 مقام ریاست‌جمهوری، کمیسیونی متشکل از نمایندگان باصلاحیت وزارت زراعت و آبیاری، امور داخله، انکشاف شهری، شهرداری کابل و ریاست تربیت بدنی و ورزش تشکیل شد که بعد از چهار ماه، با تایید شهرداری و موافقه‌ی وزارت انکشاف شهری، این زمین برای ساخت کمپلکس ورزشی اندازه‌گیری و نقشه‌برداری گردید.
زمینی که مطابق فرمان رییس‌جمهور در اختیار کمیته تربیت بدنی قرار داده شده است، در ناحیه‌ی شانزدهم، ساحه «زنده‌بانان» در نزدیکی کمیته ملی المپیک قرار دارد که در قسمت شرق آن یک ساختمان مربوط به وزارت داخله و در شمال‌شرق و جنوب‌شرق آن، ملکیت وزارت زراعت واقع است.
این ساحه در ماسترپلان شهر کابل به‌عنوان یک ساحه فرهنگی ثبت شده است.
در حکم ریاست‌جمهوری، به شهرداری کابل وظیفه سپرده شده است تا زمین‌های شخصی و دولتی‌ای را که در ساحه‌ی مشخص‌شده برای کمپلکس ورزشی موقعیت دارد، استملاک کند و ملکیت وزارت زراعت و ساختمان‌های وزارت امور داخله، مطابق قوانین نافذه طی مراحل شود و به کمیته‌ی ملی المپیک تعلق گیرد.
هم‌چنان براساس حکم شماره 5520 تاریخ 1387/9/7 نظر کمیسیون تشکیل‌شده، از سوی حامد کرزی و صادق مدبر، رییس اداره‌ی امور و دارالانشای شورای وزیران تایید و به مراجع ذی‌ربط دستور اجرای آن را داده است.
در پای این سند، امضای رییس‌جمهور و مهر و امضای صادق مدبر نیز موجود است.
مسوولان ریاست تربیت بدنی و ورزش می‌گویند باوجود‌ی‌که از سه‌سال به این‌سو چند مکتوب به شهرداری، اداره امور و وزارت‌های داخله و زراعت و آبیاری ارسال کرده‌اند تا زمین‌ها را برای ایجاد کمپلکس ورزشی تسلیم شوند، اما تاهنوز موفق به این کار نشده‌اند.
مجیب‌الله رحمانی، سخنگوی این ریاست گفت: «ما به جز ده جریب زمینی را که برای اعمار میدان فوتبال گرفته‌ایم، دیگر هیچ زمینی به‌دست نیاورده‌ایم.»
وی در ادامه گفت: «برعلاوه در جریان سه‌سال گذشته ساحات زیادی را قطعه‌ی خاص پولیس وزارت داخله غصب کرده است.»
اما مسوولان وزارت داخله می‌گویند که تاهنوز شهرداری کابل اندازه‌گیری آن بخش از زمین‌های مربوط این وزارت را که به کمپلکس ورزشی تعلق گرفته، روان نکرده است.
محمدنجیب نیک‌زاد، معاون ریاست مطبوعات این وزارت گفت: «ما برای بار نخست ماموریت «زنده‌بانان» را به کمیته المپیک انتقال دادیم که متاسفانه شهرداری کابل ساحه قطعه خاص را تاهنوز تثبیت نکرده است و هر زمانی‌که ساحه ما را اندازه کنند، دیگر جایداد‌ها نیز منتقل خواهد شد.»
ولی مسوولان شهرداری کابل مشکل را به گردن هم‌دیگر می‌اندازند.
محمدنعیم، رییس استملاک شهرداری کابل، می‌گوید: «تثبیت ملکیت وزارت داخله به رویت کروکی ریاست طرح و تطبیق پلان‌های شهری شهرداری صورت می‌گیرد که تا هنوز این ریاست کروکی آن را روان نکرده است.»
اما مسوولان ریاست طرح و تطبیق پلان‌های شهری می‌گویند زمانی‌که مشکل زمین و ملکیت‌ها کاملا حل گردد، جهت طی مراحل نهایی، بعد از اندازه‌گیری، فقط «ویزه‌ی نقشه» از وظایف این ریاست است.
با این‌حال، هرچند مسوولان وزارت زراعت می‌گویند که این وزارت در زمینه‌ی انتقال زمین به هیچ مشکل روبه‌رو نیست، ولی تاهنوز مشکل در این وزارت حل‌ناشده باقی مانده است.
مجیدالله قرار، سخنگوی این وزارت، گفت: «مشکل اصلی، در اداره‌ی اراضی این وزارت نیست، بلکه مسوولیت انتقال ملکیت‌های این وزارت را در کابل، ریاست زراعت ولایت کابل عهده‌دار است که این ریاست تاهنوز فورم انتقال ملکیت را تکمیل نکرده است.»
به‌گفته‌ی قرار، آنان چهارماه پیش ازکمیته المپیک خواسته‌اند تا موضوع را از طریق ریاست زراعت ولایت کابل تعقیب کنند، اما آنان تاهنوز زمین را مسترد نکرده‌اند.
قرار گفت که برای آنان مشخص نیست که وزارت زراعت چقدر زمین در اطراف کمیته ملی المپیک دارد.
اما مسوولان ریاست زراعت ولایت کابل می‌گویند که تاحالا وزارت زراعت فورم انتقال ملکیت را به این اداره روان نکرده‌اند.
محمدسالم، مدیر املاک این ریاست، گفت: «تاهنوز فورم انتقال از سوی وزارت، برای ما نرسیده است.»
از جانبی، مقام‌ها در کمیته ملی المپیک و وزارت داخله می‌گویند که شماری از افراد ادعا دارند که برخی از زمین‌ها که مطابق فرمان رییس‌جمهور، به کمیته ملی المپیک تعلق گرفته است، ملکیت آنان است.
نیک‌زاد، معاون ریاست مطبوعات وزارت داخله، می‌گوید: «اکنون یک قسمت قطعه خاص پولیس مربوط جایداد‌های این وزارت است، اما قسمت دیگر آن که ساحه‌ی آن تثبیت‌ناشده است، شماری از افراد ادعا مالکیت آن را دارند.»
رحمانی، سخنگوی کمیته ملی المپیک نیز، اظهار می‌دارد: «یک قسمت از این زمین توسط مرحوم داکترعبدالله، معاون اسبق امنیت ملی برای ایجاد تانک تیل به‌نام تانک مشرقی‌وال غصب شده است و مسوولان این تانک به کمیته ملی المپیک اجازه احاطه‌ی زمین تحت تصرف این تانک را نداده‌اند و در یک قسمت دیگر آن آنتن افغان‌بیسیم قرار دارد.»
اما مسوولان تانک تیل مشرقی وال می‌گویند که 12بسوه زمین را از وزارت زراعت اجاره کرده‌اند.
عبدالله، مسوول تانک تیل مشرقی‌وال گفت: «نه سال قبل این زمین را از وزارت زراعت برای مدت ده‌سال قرار داد کردم و سال گذشته دوباره قرارداد را به مدت ده‌سال دیگر، با پرداخت پول، تمدید کردم.»
وی گفت که بالای این تانک سرمایه‌گذاری کرده است و تا ده‌سال دیگر دوباره به وزارت زراعت نمی‌دهد.
ولی مسوولان وزارت زراعت نمی‌دانند که کدام بخش در این وزارت این قرارداد را کرده است.
سخنگوی وزارت زراعت گفت که قرارداد تانک تیل مشرقی‌وال با ریاست زراعت کابل صورت گرفته است، اما محمدسالم مدیر املاک ریاست زراعت کابل گفت: «این قراردداد با این اداره صورت نگرفته، بلکه با وزارت زراعت صورت گرفته است.»
در همین‌حال، پوپل، مسوول قرارداد آنتن‌های افغان‌بیسیم، می‌گوید که در سال‌های گذشته به مساحت به چهار بسوه زمین را با وزارت زراعت قرار داد کرده بودند.
وی گفت: «زمانی‌که ساحه‌ی آنتن توسط کمیته المپیک احاطه شد، افغان‌بیسیم این‌بار با المپیک قرارداد مجدد را برای مدت سه‌سال تمدید کرد.»
با آن‌که رحمانی، سخنگوی کمیته المپیک، گفته بود که برای ساختن اماکن ورزشی ضرورت دارند تا زمین‌های تانک تیل مشرقی‌وال و آنتن افغان‌بیسیم دوباره مسترد شود، اما اکنون که از قرار داد افغان‌بیسیم با اداره‌ی المپک آگاه شده است، در جواب خبرنگار روزنامه 8صبح گفت: «این کاری خوب است که عاید ساحه‌ی افغان‌بیسیم به خزانه‌ی المپیک انتقال داده شود.»
محمدنعیم، رییس استملاک شهرداری کابل، می‌گوید: «در صورتی‌که وزارت داخله و زراعت ساحه را تخلیه کنند، موضوع حل خواهد شد.»
وی گفت: «براساس حکم رییس‌جمهور برای وزارت‌های داخله و وزارت زراعت دستور داده شده است، تا زمین‌های خود را طبق قانون طی مراحل و به کمیته المپیک انتقال دهند که این دو ارگان تاهنوز این کار را انجام نداده‌اند.»
مسوولان شهرداری کابل، ریاست تربیت بدنی را مقصر می‌شمارند که نتوانسته است ملکیت خودش را تصاحب کند.
محمدنعیم گفت: «ریاست تربیت بدنی نیز در این زمینه مقصر است، زیرا زمانی‌که زمین‌های دولتی براساس حکم رییس‌جمهور، به این ریاست تعلق گرفت، قسمتی از زمین‌های وزارت زراعت را احاطه کرد، ولی تانک تیل مشرقی‌وال و زمین‌های وزارت داخله را احاطه نکرد.»
اما رحمانی، با رد ادعاهای رییس استملاک شهرداری کابل، جلوگیری از اعمارساختمان‌ها را در شهر کابل وظیفه اصلی شهرداری می‌داند.
وی گفت: «زمانی‌که در دورترین ساحه‌ی شهر کابل یک خانه و ساختمان خودسر ساخته می‌شود، کارمندان شهرداری در آن‌جا حاضر می‌شوند و با گرفتن رشوه به آن اجازه کار می‌دهند، اما موضوع زمین ما را حل نمی‌کنند.»
گذشته از این‌ها، ادعای مالکیت در قسمت‌های دیگر این زمین نیز وجود دارد و مسوولان کمیته المپیک از عدم همکاری شهردای کابل ابراز نارضایتی می‌کنند.
رحمانی می‌گوید که بارها برای شهرداری مکتوب ارسال کرده‌اند تا زمین‌های شخصی را استملاک کند، اما مسوولان شهرداری در این زمینه مشکل‌تراشی می‌کنند.
در مکتوب شماره 24 ریاست پلان و روابط بین‌المللی ریاست عمومی تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک که به‌تاریخ 1389/1/22 به اداره‌ی امور و شورای وزیران فرستاده شده، گفته شده است: «نه تنها این‌که به مشکل‌های موجود پیرامون زمین این ریاست نقطه‌ی پایان گذاشته نشده، بلکه یک تعداد اشخاص از آدرس‌های مختلف اسناد ارایه می‌کنند که ساحه‌ی مذکور مربوط آنان است.»
در مکتوب شماره 423 این ریاست که به‌تاریخ 1388/9/13 به جواب مکتوب شماره 238 بر 229 تاریخ 1388/8/10 ناحیه‌ی شانزدهم شهرداری کابل فرستاده شده، آمده است که خانمی به‌نام وحیده فرزند محمد امین، ادعای مالکیت 14 جریب زمین را دارد، ولی معلوم نیست که حدود زمین، مربوط به ملکیت چه کسی می‌شود و ناحیه‌ی شانزدهم باید موضوع را حل کند.
اما مسوولان ناحیه شانزده می‌گویند که مدعیان این زمین قباله شرعی ندارند.
خالد، مدیر کنترول ساختمان‌های ناحیه شانزدهم و موظف برای رفع معضل این زمین گفت: «وحیده بنت محمد امین ادعا دارد که 14جریب زمین را از یک شرکت به‌نام ممتاز خریداری کرده است، اما هم وحیده و هم شرکت ممتاز، قباله‌ی شرعی ندارند.»
براساس گفته‌های مقام‌های شهرداری، سهم‌داران شرکت ممتاز و شخص وحیده فعلا در افغانستان حضور ندارند.
در مکتوب شماره 255 ریاست ناحیه شانزدهم، به‌تاریخ 1389/9/17 به حوزه‌ی شانزدهم پولیس ابلاغ شده است تا وحیده را با اسناد دست‌داشته‌اش به‌منظور استرداد زمین به کمیته المپیک به این ریاست حاضر کند، اما آمر حوزه‌ی شانزدهم در جواب به‌همین مکتوب گفته است که وحیده در افغانستان حضور ندارد.
اما در زمینی که به فرمان رییس‌جمهور به کمیته ملی المپیک واگذار شده است، به‌شمول وحیده، شماری از افراد دیگر نیز ادعا دارند که ریاست ناحیه شانزدهم از آن بی‌خبر است و تاهنوز ریاست استملاک شهرداری نیز این افراد را مشخص نساخته است.
خالد می‌گوید: «زمین‌های باقی‌مانده حتما مالک دارند، ولی نمی‌دانیم که چرا حاضر نمی‌شوند و چه هدف دارند؟»
وی می‌گوید: «مالکان بقیه زمین‌های شخصی به ما معلوم نیست و باید ریاست استملاک نام‌های این افراد را به این ناحیه روان کند، تا موضوع حل شود.»
ولی ریاست استملاک کابل مسوولیت را به‌دوش ناحیه شانزده می‌اندازد.
محمدنعیم، رییس استملاک شهرداری کابل، گفت: «30جریب زمین که به کمیته ملی المپیک رییس‌جمهور فرمان داده، شخصی است و حدود 14جریب زمین آن مشخص است، اما ناحیه‌ی شانزدهم باید دیگر مالکان را حاضر کند.»
در حال حاضر، یک‌بسوه زمین در این ساحه، بیشتر از صد هزار دالر امریکایی ارزش دارد که خرید آن از توان افراد عادی بالا است.
اما فردی که ادعا دارد از جزییات موضوع باخبر است و خواست که هویتش ذکر نگردد، گفت: «شهرداری و مسوولان ریاست تربیت بدنی نمی‌خواهند که موضوع حل گردد، چون آنان با غاصبان زمین دست دارند.»
وی افزود: «شهرداری مساحت مشخص زمین را ذکر نمی‌کند، من می‌دانم که زورمندان با ساختن اسنادهای جعلی توسط افراد عادی، می‌خواهند به این موضوع بر خلاف حکم رییس‌جمهور که به مثابه‌ی قانون است، نقطه‌ی پایان بگذارند.»
اما رحمانی، گفته‌های این شخص را رد می‌کند و می‌گوید: «اگر ما در غصب زمین‌هایی که برای ایجاد کمپکلس ورزشی به حکم رییس‌جمهور اختصاص یافته، دست می‌داشتیم، نمی‌خواستیم که موضوع رسانه‌ای شود.»
نصرالله ستانکزی، رییس بورد عدلی وقضایی ریاست‌جمهوری و استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه کابل در این مورد گفت: «حکم ریاست‌جمهوری در سیستم حقوقی افغانستان به مثابه‌ی قانون است و زمانی‌که رییس‌جمهور که فرد اول کشور است، حکم صادر می‌کند، در اسرع وقت باید اجرا شود.»
با آن‌که مسوولان در شهرداری کابل، ناحیه شانزدهم کابل، وزارت زراعت و ریاست زراعت کابل، وزارت داخله و دیگر ارگان‌های مربوط مسوولیت را به‌دوش نمی‌گیرند، مسوولان المپیک هشدار می‌دهند که مجبور‌اند، به ورزشکاران توسل جویند.
رحمانی هشدار می‌دهد که اگر تا سال آینده زمین‌های غصب‌شده‌ی این کمیته استرداد نشود، آنان با همکاری یک میلیون ورزشکار برای ایجاد ساختمان‌های اداری، ورزشگاه‌ها و میدان‌های مختلف ورزشی، زمین‌های شخصی و دولتی را استرداد می‌کنند. |
