تپش حيات دارد لب مست باده نوشت
تنش نشاط دارد دل سخت دير جوشت

 

جو ز ره رسم بگيرم به کنار خود نشانم
که هزار بوسه ريزم به صفای بر و دوشت

 

بنشين کنارم امشب که هزار قصه دارد
دل تنگ ناله ريزم به هوای لب نوشت

 

اگرم به خنده گويی که :ز ناله لب فرو بند
دهمت دو بوسه يی تر , بکنم دمی خموشت

 

به جفا اگر بريزی خون من به دست نازت
ز کفن نوا بر آرم که :حلال باد و نوشت

 

بنوازی گر  به مهرم ز ره يی وفا و ياری
به سرير عرش ندهم الم و غم و خروشت

 

لب من سبوی خالی ,بنوزش ای توانگر
گهی با عتاب گاهی به دو بوسه يی خموشت

 

به هوای چشم مستت دلم از نشاط پر زد
بگزار غرقه گردم به نگاه می فروشت

 

همه رند و مست گردم چو نظر کنم به رويت
تو صفا و زهد مپسند ز (بهار) خرقه پوشت