۸صبح
                    لت وکوب سفیر افغانستان در واشنگتن واقعیت دارد

8صبح، کابل: برخی گزارش‌ها حاکی است که اکلیل حکیمی، سفیر و نماینده فوق‌العاده افغانستان در واشنگتن، از سوی هارون الکو، مستشار آن سفارت هفته گذشته مورد لت‌و‌کوب قرار گرفته است. در این ماجرا آقای حسن سروش، یکی دیگر از مستشاران سفارت که قصد میانجی‌گیری داشته نیز شدیدا از سوی آقای هارون الکو زخمی شده است  که اکنون در یکی از شفاخانه‌های واشنگتن دی‌سی تحت مداوا قرار دارد. این در حالی است که آقای حکیمی نیز از چند روز به این‌سو بر سر کارش حاضر نشده است. به‌گفته برخی منابع، آقای حکیمی نیز تحت مداوای خانگی قرار دارد.

هارون الکو، مستشار سفارت افغانستان مقیم واشنگتن، فرزند اسحاق الکو، لوی‌سارنوال فعلی کشور است.

به‌نقل از گزارش‌ها، این رویداد حوالی صبح روز سه‌شنبه هفته گذشته به وقت واشنگتن رخ داده است. هرچند گفته می‌شود که دلیل حمله آقای الکو بر آقای حکیمی، گم‌شدن کمپیوتر لپ‌تاپش از دفتر کاری‌اش بوده، اما هنوز عوامل اصلی این ماجرا هم‌چنان پنهان است.

ماجرای زد‌و‌خورد دیپلومات‌های افغانستان در داخل و بیرون از کشور یک امر بی‌سابقه نیست. چندی قبل و به دنبال برکناری داکتر داوود مرادیان از مرکز مطالعات استراتژیک وزارت خارجه، دو تن از کارمندان این مرکز بر سر تصاحب این کرسی در صحن آن وزارت بر هم‌دیگر حمله‌ور شده و یک‌دیگر را زخمی کرده بودند. جالب این‌جاست که هردو کارمند یادشده مورد هیچ‌گونه مواخذه قرار نگرفتند و یا اگر مواخذه هم شده باشند، هیچ‌گونه اطلاعی از آن در دست نیست. در مورد ماجرای حمله هارون الکو بر سفیر کشور در واشنگتن  نیز هنوز روشن نیست که وزارت خارجه چه ترتیباتی را به‌خاطر مواخذه و توبیخ آقای الکو روی‌‌دست گرفته است.

اکلیل حکیمی، سفیر و نماینده فعلی افغانستان در امریکا، قبلا به‌عنوان معین سیاسی وزارت خارجه و نیز سفیر افغانستان در کشور چین ایفای وظیفه کرده است. او یکی از دیپلومات‌های باسابقه این کشور است. به‌گفته برخی‌ها، آقای حکیمی از معدود دیپلومات‌های کشور است که وابستگی سیاسی به جناح‌های زورمند افغان ندارد.

از آن‌جایی که پست‌های وزارت خارجه پس از کنار رفتن داکتر سپنتا از این پست  به شدت سیاسی شده و میان وابستگان اکثریت زورمندان تقسیم شده است، وقوع یک‌چنین رویدادی در نمایندگی‌های سیاسی کشور در بیرون به سادگی محتمل به‌نظر می‌رسد. زیرا افرادی که با زور و حمایت سیاسی وارد دستگاه دیپلوماسی کشور می‌شوند؛ به‌عوض اطاعت و رعایت قواعد اداری و اخلاقی، بیشتر به اتکای زور، با مدیران خود برخورد می‌کنند. ناظران بدین باوراند که یکی از دلایل ناکارآمدی برخی از سفارت‌های مهم کشور نیز ریشه در شیوه تعییناتی دارد که از مدتی به این‌سو به‌خاطر جلب رضایت و حمایت زورمندان داخلی و با دستور وزیر و معینیت اداری وزارت خارجه صورت گرفته است.  در این شیوه، نقش عمده را در تعیین دیپلومات‌ها در سفارت‌خانه‌های مهم، نه توانایی و ظرفیت کاری آنان، بلکه وابستگی خانوادگی و روابط افراد با زورمندان تشکیل می‌دهد.