|
گلناز خانم ملقب به شیرین گل
گلناز خانم همسر مولا داد خان ناظر شخصی غلام جیلانی خان چرخی و غلام صدیق خان چرخی و خالۀ عبدالخالق بود که همزمان با خانوادۀ چرخی زندانی گردید. ما اطفال کوچک، او را آپه گلناز می گفتیم.
مرحومه گلناز خانم از مولا داد خان دو پسر به دنیا آورده بود، به نام های عبدالله و عبدالرحمن. این دو طفل کوچک ۹ ساله و ۱۱ ساله به زندان دهمزنگ محبوس گردیدند و در آنجا بعد از چندی یکی پی دیگری به مریضی های گوناگون مبتلا و بالاخره در اثر بی غذایی و بی دوایی در آن زندان جان سپردند.
گلناز خانم چهارده سال عمر جوانی را با انواع محرومیت ها و رنج زیاد مرگ جگر گوشه هایش، در زندان قلعچه با حفیظه جان کوچک یگانه خواهر عبدالخالق که او هم در کودکی در آن زندان چشم از جهان پوشید، گذشتاند و در سال ۱۳۲۵ خورشیدی برابر به ۱۹۴۶ میلادی، همزمان با خانوادۀ من از اسارت رها گردید.
گلناز خانم پس از این که از زندان رها گردید و هنوز جوان بود، با شخصی به نام حاجی محمد کبیر خان بار دوم ازدواج نمود و از ایشان صاحب چهار پسر به نام های محمد همایون جان، محمد نادر جان، محمد داوود جان و محمد هارون جان کبیری گردید. این پسران اکنون جوانان رسیده یی می باشند که تحصیلات شان را همه به پایان رسانیده و در کشور آلمان زندگی می کنند.
مرحومه گلناز خانم در سال های ۱۹۶۶ یا ۱۹۶۷ میلادی در افغانستان چشم از جهان پوشید.
روح این خانمی که در زندگی غم و رنج بسیار کشید، شاد و رحمت خداوند شامل حالش باد.
|
