در دورانی که صدام حسین خون مردم بیچارۀ عراق را می مکید و ظلم وستمش حد واندازه نداشت، گرفتن ژست های ضد امریکایی شد، در د ل تروریست ها نشست واو را " شیر بغداد " نامیدند.

در دورانی که بن لادن معدوم وتروریست وپرورش دهندۀ تروریسم، از مزدوری طرد شد و ترور ها را شروع کرد، مدافعین تروریسم در پاکستان او را " شمشیر خدا" نامیدند.

آیا درافغانستان ، " شیر ارگ" قصد ندارد که او را هم شیر افغانستان یاد کند؟!

مقایسۀ صدام وبن لادن با وی، شاید برای یک تعداد هموطنان عجیب بنظر برسد. ولی شیوه های سیاسی وی، به قسمی است که می خواهد دل حامیان را در دست داشته باشد وهم دل تروریسم ومخصوصاً مرکزشرارت ن یعنی پاکستان را نرنجاند.

" شیر ارگ " ما را یک تبانی با پاکستان وتروربسم پاکستان وافغانستان، سمت داده است. یک تن از دوستان اینجانب مدتها پیش میگفت که کرزی از پاکستان کدام ترس دارد. در حالی که خوب میداند که دولت پاکستان تروریست ها را تقویه کرده واز تروریسم افغانستان هم طرفداری دارد، ولی از اتخاذ یک سیاست واضح ، روشن و صادقانه وپیگیر خود را کنار میکشد. این تبانی وترس او از پاکستان سبب شده که وطن ومردم بیچاره و دربدر ما هر رو شاهد ریختن خون بیگناهان باشد. وی که از داشتن یک سیاست معقول ضد تروریستی خود را دورکرد، در حقیقت به ریشۀ ترویسم آب داد.

شهادت یک تعداد مردم عزا دار، بیگناه و متدین، در چنان روز، روزی که سنی وشیعه در افغانستان آن را با غم یاد میکنند، بی ارتباط با سیاست های غلط کرزی نیست. شهادت یک تعداد بیگناهان در  روز شهادت نواسۀ پیغمبر اسلام واقعاً یک جنایت بود. آنانی که به این جنایت مبادرت ورزیدند، تشویق وعدم مخالفت تیم اقای کرزی را علنی ویا مخفی دارا میباشند. تعدادی از علاقمندان تروریست ها که نکتایی دار هم استند، ازاعمال  تروریستی آنها ها بحیث مقاومت ملی یاد میکنند.  سوال میشود که چرا از راه تلویزیون ها، رادیوها ونشریاتی که در قبضۀ دولت کرزی است تروریسم آنها محکوم نمیشود؟

مگر اینطور نیست که در پشت پرده بین پاکستان، افغانستان کرزی و طالبان موافقۀ شده است که طالبان تشویق شوند، آماده شوند، چاق شوند، دارای مصؤونیت شوند وخود را برای گرفتن قدرت آماده کنند؟ قراین وپیشگویی ها می گویند که اقای کرزی وتیم اصلی و مشورتی او به چنین توافقی رسیده اند.