^{عالم عقل و خرد چون تنگنائي شد مرا}

^{بر جنون نازم که آخر رهنمائي شد مرا}

^{زيرکيها در بساط زنده گي نقشي نداشت}

^{فرش مخمل از تأمل خار پايي شد مرا}

^{از هوس آباد دل هرجا سراغي داشتم}

^{رفتم و هنگامه آراي بلائي شد مرا}

^{شام زلفش ره گمِ ذوق و مرادم کرده بود}

^{از بناگوشش اميد صبحگاهي شد مرا}

^{نالهء ما کي کشد ناز اجابت را دگر}

^{تا که ابروي تو محراب دعائي شد مرا}

^{پروريدم طفل اَشکم را بصد سوز و گداز}

^{در ديار عشق آنهم کدخدائي شد مرا}

^{تا رسيدم معني رمز قناعت را "غني"}

        ^{بورياي فقر ما بال همائي شد مرا}

^{ني از آوارگان کوي و بازاريم ما}

^{ني از آن مستان غول مردم آزاريم ما}

^{ما همان رنديم کز تمکين والا همتي}

^{بار منت را ز جام جم نبرداريم ما}

^{در وفا از پاک بازان ديار الفتيم}

^{خانه زاد دودمان عشق سرشاريم ما}

^{سوز دل باشد متاع من به بازار جهان}

^{شمع سان سوداگر آه شررباريم ما}

^{عمرها رفت و بلاي چنگُل مژگان نرفت}

^{در کف خوبان چو مرغ نو گرفتاريم ما}

^{بسکه در کشت شبابم حاصلي محزون بود}

^{در زمين خشک پيري لاله مي کاريم ما}

^{در جهان از بس که حيرت پرور خويشم " غني"}

^{صورت نقش در و ديوار را داريم ما}

^{*     *     *}