کابل ناتهـ، Kabulnath

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
   
مرکه

عبدالغفور لېوال
 
 

که څوک زما له زړه نه وپوښتي چې،
دهغه چا هېرول ، څومره سخت دي؟
... چې دې ټول عمر دهغې پښو ته
دعشق ګلونه ایښي .
نو به دا زړه ورته دګل په څېره وغوړیږي
او په خندا به ورته ووايي:
((ته څه خبر یې؟))

که څوک زما له زړه نه وپوښتي چې،
دهغو سترګو قهر څنګه زغمې
چې تا یې تل رڼو چینو ته
خپل خوبونه ویل؟
نو به دا زړه ورته له اوښکو نه امیل جوړ کړي
(( ته په دې څه پوهیږې؟))

که څوک زما له زړه نه وپوښتي چې ،
دهغو شونډو ترخه څنګه څښې
چې تا به تل دخپلو شونډو په باران پریوللې ؟
نو به دا زړه ورته دوینو څاڅکي څاڅکي ګلاب وغوړوي
(( چې داسې هم کیدای شي !))

که څوک زما له زړه نه وپوښتي چې ،
له نامرادې
له ناکامې مینې وروسته ژوند په څه مانا دی؟

نو دا زخمي شاعر به
ورته په غوږ کې ورو، ورو
دځنکدن سندره وغږوي
داسې سندره چې له مینې
له بیلتون
او هېرولونه به
دمرګ دسپینې اوښې
یو برګ انډی دلمر لویدو په لوري وخوځوي
دلمر لویدو خواته په دښته کې
ها لرې لیکه
دعشق د ماتې په نامه دمر ګ دسپینې اوښې ورک پلونه دي.

 

 

بالا

دروازهً کابل

 

شمارهء مسلسل   ۱۵۵       سال        هفتم              عقرب     ۱۳٩٠     خورشیدی         اول نومبر ٢٠۱۱