های و هوی توفان


داکتر اسدالله شعور

اگرچی گوش پر از های و هوی توفانست

میان تندر و باران صدای یارانست

ز روی زانوی اندیشه؛ هی! سرت بردار

که سر به دار شدن کار سربدارانست

مشو ز تندر و رگبار آسمان دلگیر

پذیره گشتن رگبار دشمن آسانست

شکست کجروشان در خورست و شایسته

شکسته­گی دلِ رهروان نه شایانست

چرا به چنگلِ تقدیر پنجه در ندهی

اگر که شور به سر؛ در دل تو ایمانست

حصار پیله­ی تنهایی جای گرد مباد

مکانِ مرد و نبرد و مصاف میدانست

اگر تغییر قدر نا مقدرست و محال

شهید عشق شدن هم وصال جانانست

اسپرنگ فیلد؛ ویرجینیا دو شنبه 5 سپتامبر 2011