وقت بیشتری به پوره شدن دهسال ازدایرکردن جلسۀ بن( سال 2001) نمانده است. اما مواد وتجربه برای نظرداده دربارۀ آن بیش از اندازه وجود دارد. جلسۀ بن وقتی دایر شد که خود مردم افغانستان را شلاق طالب خورد وخمیر کرده بود. پس جامعۀ بین المللی و در حقیقت اضلاح متحدۀ امریکا به آسانی و بدون کدام پرابلم جدی موفق شد که مهره های دلخواه را در مقام های کلیدی نصب کند. این مهره ها به تدریج افراد اعتمادی  خود را در پست های مهم نشانده وامکان دسته بازی را در ادارات دولتی  بوجود آوردند. مرمانی را که برای خود مخل  تلقی کردند ازبین بردند . درنصب وعزل والی ها هم دسته بازی و بلی گویی ها سهیم بود. اگر والی ها انتخابی می بودند،  گروه دست باز وسوء استفاده جو کاری در همه جا نمی توانست. مردم هم با روحیۀ دیگری اشنا می بودند.اکثریت مهره کسانی بودند که آرزوی جاه طلبی داشتند و برای انجام هر گونه خدمت به جامعۀ بین اللملی آماده بودند. دست بازی ها وسوء استفاده ها شروع شد. حقیقتا ً که نهال امید ها وآرزوهای مردم دارای حسن نیت در شوره زار استفاده ها وخیانت ها گم شد.

 در نتیجه در دهسال آخر یک تعداد خوب چاق وفربه شدند. یک تعداد ناراضی ومردم نادار که از نظر اقتصاد و دانش بیچاره بوده اند، حیران و گریان  میباشند. مردم حیران ونالان  بارها گفته اند  چه کنند قصرها وساختمان های این چند سال را که آنها را نان نداده، مریض شان را مداوا نکرده ، مردم آزاری را دردفتر ها از بین نبرده ، تبعیضات وتفوق طلبی ها را رونق داده است.

  مردم بیچاره میبنند که دهسال برای گروه ودستۀ انتخاب شده از طرف جامعۀ بین المللی موقع داد که بی نظمی را به دست های بوجود بیاورند. شورای ملی را به مسخره گی گرفتند. بخاطر اینکه طرفدار دموکراسی نبودند. بی نظمی شورا رادامن زدند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند. همین بود که کوشش کردند  و کوشش دارند که آن را منحل کنند تا حکومت غیر انتخابی ومتقلب بر دوش مردم باقی بماند.  تمام اعمال ناصادقانه حرکت مرموز ولی فعلاً آشکار شدۀ برگشتاندن طالب جاهل را تقویه می کند.

  به این خاطر است که لویه جرگۀ بعدی را برای آوردن طالب ودادن قدرت به او دایر می کنند. یک بار دربن از او قدرت را گرفتند وبه طالب دوستان سپردند در آینده جلسه  میکنند  که او را بوسیلۀ دوستان اش پس بیاورند. در پشت سر تمام کمیسیون بازی ها، مصرف های بیهوده، برادر خواندن های تروریست ها، بلی گفتن ها به دولت پاکستان، بوی بد این طرح به مشام میاید. مردم معامله، خود فروش، چوکره های قدرت طلبان، دمکرات های دروغین به دست های سیه شدۀ خودشان بیل گرفته وراه را برای آن طرح آماده کرده اند.

  مردمی که بیچاره بودند مگر امیدی برای بهتر شدن وضعیت داشتند ولی حالا بیچاره تر شده اند، از دست شان چیزی نمیاید.

   منکر نمی توان گردید که این مردم روزی حق خود را بگیرند و دسته های استفا ده جو را محاکمه کنند. این دسته های استفاده جو که یگان وقت همه استفاده ها وغلطکاری ها را به دوش جامعۀ بین المللی  انداحته اند، همه وهمه شریک جرم  میباشند.

 تمام درد های این دهسال آخری به این دلیل است که خود مردم در تصمیم گیری ودر صحنه جضور ندارند. به این خاطر از آنها سوء استفاده شده است.