روز تا روزصدای خطربیشتر تروریسم درافغانستان، بلندتر می شود. در هفته یی نیست که رهبران سیاهکار طالب، تنی چند ازجوانان ونوجوانان را طعمۀ اغراض شوم خود نکنند. این افراد بی سواد وقابل ترحم، با انتحارخویش دراکثریت ولایات کشور، خون خود وبیگناهان را می ریزند. ازآنجایی که مرام آنها ایجاد ترس وتشدید بی امنی در افغانستان است، اجتماع مردم غیرنظامی رابیشتر آماج حملات خود قرارمیدهند. ودرنتیجه صحنه های دلخراش برجای می ماند. نیروهای خارجی با وجود آنکه تدابیر امنیتی بهتری رابرای خویش گرفته اند، وتا آنجا که اطلاع دارند، ازگشت وگذار درمناطق دور از پایگاه های خویش نیروی انسانی را کمتر میفرستند؛با آنهم افراد شان در بعضی موارد قربانی حملات انتحاری شده است.

    موازی با این حملات دولت افغانستان به دادن ناز وخریدن کرشمه های خونریزانۀ آنها مشغول شده است. اینک همه می دانند که نه تنها دولت افغانستان ازپیشبرد وظیفۀ ضد تروریستی امتناع ورزیده است بلکه زمینه ها بهتری رابرای آنها فراهم می کند تا با انکانات بیشتر از دسترسی به قدرت بهره مند گردند. در گذشته بارها خبر از دادن سلاح برای آنها بود. وچندی است که طالبان شناخته شده یی را که دست های خونین داشته وبالفعل دستگیرکرده اند، شخص رئیس جمهور به فرمان خود آزاد میکند.رهایی بیست تن ار آنها  در هفتۀ پیش این نگرانی را بازهم ایجاد نمود که هرکدام این بیست تن، خون چند بیست تن دیگر را خواهند ریخت. شکایت برخی از افراد امنیتی را همه میدانند که گفته اند ما تروریست را می گیریم، اما دولت آنها را رها میکند، بعد بازهم به  فعالیت خویش ادامه میدهند.

 دولت افغانستان که هیچ دستاورد درعرصۀ مبارزه با تروریسم نداشت، سوال های زیادی را ایجادنموده بود، اکنون وضاحت یافته است که تروریست ها رادرهمه سطوح مدد میرساند.

  در حالی که افغانستان به مبارزات ضد تروریستی در ساحات فرهنکی ، تبلیغی،سیاسی ونظامی و تدابیرامنیتی جدی ضرورت دارد، دولتمردان هیچ برنامۀ منسجم را که بتواند دریکی از سطوح فوق به آن ضرورت پاسخگو باشد، موقع نداده اند.

  کمک به  طالبانی که به حیث تروریست شناخته شده اند،برادرخواندن آنها،صرفنظر کردن از درگیری با آنها،همزمان با تعیین نمودن خروج قوای امریکایی ومتحدان،مردمان بسیاری را در هراس و ترس فروبرده است.

  سوال می شود که این واقعا ً تروریست ها را به قدرت میاورند که چه کنند؟

  در بدن مردمی که گوشت وحون نمانده است، به چه دلیل خونریزان بی رحم وکوردل را به قدرت میرسانند.

آیا در آغاز قول وقرار تحقق همین مرام بوده است ؟