صحبت روی موسیقی معاصر وآماتور های موسیقی در افغانستان بسیار دلچسپ وخواندنیست , اما پیرامون آن بحث های مفصل را ایجاب میکند. تنها همین قدر گفته میتوانیم که در سالهای دهۀ چهل خورشیدی یک جهش قابل توجهی در عرصۀ موسیقی آماتور افغانستان بوجود آمد. در نتیجه آواز خوانان جوان که خانواده هایشان طرز دید های مختلف در برابر موسیقی داشتند , عرض اندام کرد. هرچند که پیش ازین نیز شماری از آواز خوانان آماتور ویا ( شوقی) دیوار هیولایی موسیقی ستیزی را شکستانده بودند اماطوریکه متذکر شدیم در دهۀ چهل آواز خوانانی چون ناشناس , احمدولی,  یونس,  ظاهرهویدا,  احمد ظاهر , مسحورجمال ... قد بر افراشتند. اینها وآماتور های خلف شان  توانستند موسیقی را از راه رادیو به کنسرتهای پوهنتون وسایر مراکز تعلیمی وتربیتی چون مکاتب ولیسه ها در سراسر افغانستان گسترش بدهند وبا اجرای کنسرت ها توسط شاگردان معارف صفحۀ جدیدی را روی کار بیاورند . ازجمله طفل بااستعدادوسرشار از ذوق پا به عرصۀ موسیقی میگذارد که اوهمین غوث(نایل)است.

   حال شما خواننده های عزیز رابه صحبت های این هنرمند آماتور دعوت مینمائیم که از ورای گپ ها صحبتها,  درددلها ورهنمود هایش به دیگر جوانان تازه کار , گزیده های زیر خدمت تان پیشکش میگردد :

    غوث ( نایل) از همان قماش آماتور هائیست که از طفولیت به رادیو گوش میداد, صدای افسانه , ژیلاو زلاند رامی شنید, با خود زمزمه میکرد, از آوازش , خودش لذت میبرد, هنوز طفل بودکه برای پدرش وخانواده اش آ واز میخواند , پدرش ونزدیکانش اورا تشویق وتحسین میکردند, وقتی به مکتب رفت احساس او نسبت به موسیقی واستعداد او به جایی کشید که از کنسرت های مکتب ظاهر شد, معلمین وهم مکتبی هایش اورا استقبال میکردند وبرایش کف میزدند . تاآنکه دیگرآواز خوانی او از محدودۀ خانه ومکتب به رادیو افغانستان رسید ودر قطار دیگر آواز خوانان آماتور رادیو افغانستان قرار گرفت وبیش از 35 آهنگ را در آرشیف رادیو از خود بجای گذاشت.

    غوث ( نایل) در سال 1332 خورشیدی در شهر کابل در یک خانواده روشن به دنیا آمده   مکتب ابتدایی را در ابتدائیه مسعود سعد وثانوی را در لیسه نادریه خوانده  و از رشته حقوق عامه پوهنځۍ. حقوق به درجه لیسانس فارغ شده است.

      نایل با قامت بلند , چشمهای آبی, موهای خرمایی وحالت آرام به نظر میرسد.از 37 سال پیش از امروز که با او درستدیو های رادیو افغانستان آشنایی پیدا کرده بودم وبعداٌ در هنگام محصلی ودر برنامه های هنری پوهنتون با هم میدیدیم همیشه عینک میپوشید. او کمتر گپ میزند,  وقتی کسی را موافق میلش یافت تا آخرین گپهای دل خودرا بیرون میکشد. آدم متین,  پرکار, صمیمی , قدرشناس وخوش بر خورد است. طوریکه پیشتر متذکر شدیم نایل از آوان کودکی به موسیقی علاقه داشت وبیشتر به رادیو گوش میداد , اهسته آهسته با هارمونیه سر وکار پیدا کرد وهارمونیه را از مرحوم استاد غلام سرور که یکتن از هنرمندان سابقه دار رادیو افغانستان بود , آموخت. بعداٌ از تدریس موسیقی بابای موسیقی مرحوم استاد سرآهنگ واستاد هماهنگ وهمچنان با استفاده از کورسهای موسیقی رادیو افغانستان از مرحوم استاد زلاند ومرحوم فضل احمد نینوا بهره یافت. در همین موقع است که نخستین آهنگش به مطلع (ازخدا خواهم که منظور...) که شعر آن از مرحوم صوفی (عشقری) و کمپوز آن از مرحوم استاد غلام سرور بود,  از ورای امواج رادیو افغانستان به نشر رسید. وبا اجرای آهنگ ( دو چشمت ستارۀ من ) که تصنیف آن از محترمه انیسه جان(لطیف) وکمپوز آن از محترم ( ترنم) بود ,  شهرت فراوان یافت.

     نایل به زندگی عادی ادامه میداد. پیش از کودتای ثور گویا دلش گواهی آنرا میداد که کشورش در مسیر یک توفان و تند بادِ خانه بر انداز قرار میگیرد. اوپیشتر ازین حادثه پاسپورت سفر خود وخانواده اش را درجیب آماده کرده بود. هنوز چند ماهی از کودتای ثور نگذشته بود که با اولادهای خود عازم هندوستان شد. پس از یک اقامت نه چندان طولانی در هندوستان به استرالیا آمد واز سال 1979 تا به حال در یک منطقه خوش آب وهوای جنوب سیدنی در کنارساحل بحر آرام مسکن گزین شده است. درا ن موقع که نایل به استرالیا آمده بود تعداد افغانها وخانواده های افغانها از شمار بند انگشتان دست بالا نمیرفت. این وضع او وخانواده اش را رنج میداد. هر روزی که میگذشت امیدها وآرزوهای برگشت به کشورش رنگ خودرا می باخت. زیرا با گذشت هر روز صدای ناله , زُجه وفریاد مردم وملت افغانستان اوج میگرفت. رادیو ها واخبار در هر گوشه وکنار دنیا حکایتگرکشتن , بستن , زندان , ویرانی وبسا بد بختی های دیگر افغانستان شده بود. نایل ناگزیر شد سنگ صبور شود وبه فکر سر نوشت اطفال خود گردد.

     نایل اطفال خود را به مکتب شامل ساخت, خودش وخانمش کار کردند وبسیار کار کردند. وهمت گماشتند تا به تربیت سالم فرزندان نایل شوند. نایل به این هدف خود نایل شد واینک به لطف خداوند صاحب سه پسر برومند با تحصیلات عالی وسجایای نیک انسانی را به جامعه استرالیا تقدیم نموده که مایه افتخار همه خانوادۀ بزرگ افغانها در استرالیا میباشند.

    نایل از روند دنیای موسیقی اش در جریان این سه دهه گفت: از وقتی به استرالیا آمده ام , با موسیقی بودم وبا موسیقی هستم.با نظر داشت اینکه در آغاز وتا یک مدت طولانی به خاطر زندگی ومخصوصاٌ دست وپنجه نرم کردن با دنیای مهاجرت طور شاید وباید به موسیقی رسیده گی کرده نتوانستم. با وجود آن طی سالهای 1983- 1985  زمانیکه پندت استاد عبدالقادر خان ( برادرمهدی حسن) در انستیتوت موسیقی شرقی استرالیا به تدریس پرداخت, من در پای درسش شتافتم وراگهای بیروی, ایمن و بلاول را درتهاتهای بیروی, بلاول وایمن از نزد شان آموختم. همچنان کتاب موسیقی بنام ( سفینه موسیقی) اثر گرانبهای محترم عبداللطیف پاکدل در نزد من است که تا هنوز ازان استفاده میبرم.

      نایل طی این سالها کنسرتهای مشترک را با دیگر کمونیتی ها از جمله هندیها و پاکستانی ها وبخصوص با شهناز حیدر یکتن از آواز خوانان مشهور پاکستانی وهمچنان کنسرتهایی را برای افغانهای هموطن خود در استرالیا اجرا نموده که مورد استقبال گرم واقع گردیده است.

      نایل تابه حال یک کسد را باهمراهی خانم ناهید در سالهای قبل در افغانستان ویک سی- دی را درین اواخربنام ( بیادت شب و روز ) در استرالیا به علاقمندان آ وازش به بازار تقدیم نموده است.

      نایل به کمیت آهنگها و کشیدن  سی – دی هایش برای دوستداران آ وازش عجله نمیکند بلکه تلاش به عمل می آ ورد تا آهنگهای با کیفیت را تقدیم هوا خواهانش نماید.

     نایل از وضع موجود موسیقی چه در افغانستان وچه درخارج از کشور احساس نا راحتی و نا رضائیتی میکند. او میگوید: هرچند که تعدادی از جوانان با استعدادِ  با زحمتِ زیاد توانسته اند جایگاه خوب را در میان آواز خوانان احراز نمایند , لیکن متاسفانه اکثریت آنها به محض آنکه یکی دو آهنگ را در کنسرتها پشت سر گذشتاندند ومورد استقبال قرار گرفتند فکر میکنند به آخر منزل رسیده اند . از همین سبب است که موسیقی آنها به بی کیفیتی وبازاری شدن وحتی به بیراهه سر میکشد که در نهایت موسیقی اصیل افغانی ما با همه شیرینیها واصالتهایش به نابودی میگراید.

     نایل به حیث کسی که عمری را در موسیقی وهنر گذشتانده این توصیه ها را به جوانان میدهد:  _ جوانان قبل ازهرچیز به شخصیت هنری, اخلاق هنری, پاکی وقداست هنر توجه داشته باشند. 

_ جوانان موسیقی خوب را از استادان وهنر مندان برازنده بشنوند وبسیار بشنوند.

_  برای آموزش موسیقی , نسبت به بسیار خواندن , بسیار شنیدن لازم است.

_  تا وقتیکه  از صدا وآواز شان اطمینان کامل پیدا نکرده اند به خاطر ظاهر شدن در ستیژ ها وکشیدن  سی – دی- ها عجله نکنند.

 _  چون جوانان خون گرم و کم تجربه هستند , وقتی خود را در یک موقف بالا ومورد توجه دیگران احساس میکنند به اصطلاح هوایی میشوند . درین جا بزرگان  اعم از خانواده ودوستان آنها وچه دیگر هنرمندان وچیز فهمان,  این دست جوانان را رهنمایی کنند.

 _  وقتی والدین  در وجود اولاد های شان استعداد موسیقی ویا هر هنر دیگر را احساس میکنند با فرزندان خود کمک کنند , آنها را در رشته های هنری شامل موسسات عالی تحصیلی کنند تا هنر را بصورت علمی واکادمیک یاد بگیرند.

        با تشکراز محترم نایل که حاضر شدند وروی مسایل هنر وموسیقی مطالب با ارزش را به خواننده های محترم  ارائه نمودند .( هفته نامه افق ) این افتخار را خواهد داشت تا در شناسایی ومعرفی هنر مندان , دانشمندان ودیگر کسانیکه به نحوی از انحا برای مردم ما خود شان وصحبتهای شان با ارزش است , خدمتی را که در توان دارد,  انجام بدهد. بنا بران از همچو شخصیت ها ویا کسانیکه از همچو شخصیتها سراغی داشته با شند تقا ضا میکنیم , تا بخاطر معرفی هموطنان  با هفته نامه ( افق) تماس حاصل نمایند. تشکر