|
|
قلبم چو یاد نوحۀ پارینه میکند |
|
دل غوره میکند شگاف سینه مــــی‌کند |
|
|
نوک زبان زمزمه ها میکند درود |
|
گوشم نوای صوت شب خینه میکند |
|
|
آواز دل نشین به آهنگ آن زمان |
|
شرشر جهیل سیـــنه با سفینه میکند |
|
|
در خلوتم نشسته گوش دار آن صدا |
|
اُستادی مساعد چنـین زمینه
میکند |
|
|
بین کوکبان و مهر هنر را که یکایک |
|
در بحر هنر جلوه چو آیـــینه میکند |
|
|
اندیشه به پرواز شد ز کعبۀ قلبم |
|
گویا که قـــصد هجرت مدینه میکند |
|
|
کلکان هنردوست سر دهولک و ستار |
|
گوشم ز سمعتش ســـــیری نمی‌کند |
|
|
|
|
|
|
|
آهنگی گرام به یاد دیرینه میکند |
|
سوراخ و جـــگرپارهگی ام پینه میکند |
