کابل ناتهـ، Kabulnath

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
   

اکابر

محمد شاه فرهود

 
 

 

 

نُه بار تا کمر   خَم می شوم

صد بار ز کم ،  کم می شوم

تا اینکه من   اولاد آدم می شوم

 

روشنفکر مرجانی!

نشستن را نرنجانی

که در جم هوری شیرپور

شهروند ِ بی وَند نمی شوم

وَند را زند و پازند نمی شوم

اگر شوم

پسوَند و پیشوَند نمی شوم

خورجین به پُشت

سنگین تر از حضور دماوَند می شوم

و در حویلی ارگ   از پس هر پند و پیوند        ژوند    ژوند     ژوند     می شوم

 

عقلها را تلالؤ میزند با حذف لام      در بیشه ی آلام

دهن ها را جراحی میکند با نفی نون تا دیو/بند تا خطبه خوانی در پچیرآگام

درون چشمۀ قندت   بچرخان زلف لیلا را به چشمانم    شباهنگام شباهنگام

که چرخانم 

بقول ایما

- در قعر آتشهای سی و سه ساله

خلیل آسا     به گلهای آفتابگردان   به گلبرگهای ابریشم   نپیوستیم -

نع

نع

نمرود زنده است

فرهود مرده است

سی و سه بار تا کمر   قات   باید شد

هر بار    با یک جُفت بروت    یک خوشه ریش     مات    باید شد

 

روشنفکر  ِ زیتونی !

می بینی   نمی بینی

آنچه می کارند  و میکارم  و  میکاری

می چینی  نمی چینی

خوب است که از نوک بینی

بلندتر را نمی بینی نمی بینی

وگرنه

غفلت    مانند ایدز   در زیر پیرهنت تا تنهایی های عریانت  ادامه پیدا میکرد

ناتوانی های مستور و لرزانت  یکی پی دیگری   فاش تر از فاش می شدند

روشنفکر  دیوانی

بروی فرق میمانی

اگر  برپا    اگر انگشت   اگر دستار  نگردانی

شریعت ژغ

دارالاسلام / 1996 / کابل 

زنان حق کار و تحصیل ندارند

مردان بدون ریش شرعی و عطر و سرمه و عمامه  مطرودند

تشیع  جزیه بر دوشند

هندو و سک بر خویش علامۀ فارقه بزنند  

پوشیدن تبنان سفید و بوت کری بلند برای زنان   قدغن

ساز و سرود،عکس و تصویر ،بودنه بازی و کفتر بازی    قبیحه و منکرات  

زیرناف و زیر قول، بلاانقطاع در ملای عام   سرگردان

34.000.000 گردن        گیرمانده در جال جهانگیران    

در ملل متحد   دانه های تسبیح را    بر مدار صفر های تبرزین می ریزند

از لای لبخند سپید   بر   بنی آدم اعضای یکدیگرند   گل میخک می بیزند

دارالاسلام

دارالکفر 

بالمعروف و بالمصروف را   در خشتک یک تنبان و یک پتلون    می دوزند  

وقتی  بُت های ریشدار

نکتایی های بنفش و موجدار

بر شُکوه ِ شنگ و بلورین می چرخند

کمرم اندر نمک فضای سوختن   گیرد

دهنم با  تار خود هوای دوختن   گیرد

 

روشنفکر مرجانی

اگر انگشت نجنبانی

بزیر دست خویش محبوس   میمانی

 

بگذار که صدبار دگر دستم به ناف   عقلم به جیب   گردن تا کمر   خم   بمانم

لاف در دماغ     گوش در بغل    لم    بمانم

آب در گلو      بحر در دهن      شبنم    بمانم

مدنیت ژغ

دارالحرب /2006/ کابل

120 حزب الاضطرار         

857  شهنشاه تاجدار       

6.420 کارشناس نامدار       

156.439 اغیار چکمه دار

0             دیالوگ

34.000.000  مونولوگ

دارالحرب را دارالمجانین کردندی

دارالاسلام را دارالمساکین کردندی

دارالغم  را  در هربهار   دارالغلامین کردندی

الگردن را ریسمان حسنک در  دارالسلاطین  کردندی

روشنفکر مرجانی

بروی فرق میمانی

اگر پلکان  نجنبانی

مانند تربوز قطغن    علاوه بر قدغن    بدست خود   قاش می شوی

آنجا برو   اینجا مرو   بالا بدو   پائین مدو     یکه  یکه    فاش می شوی

 

ترا نامی نباشد خوشتر از شور  المشنگه

مرا نامی نباشد خوشتر از شور المشنگه

الم   شنگه

الم

 وقتی بروت کاه مونستی

در یک خوشه ریش مش روعه به معراج میرسد

اساطیر مادری

در زیر چادری    به انتقام زلالین می رسند

کلک ها در تنهایی لبها   ناب و بلورین می شوند   

برگه های رأی

با وای وای

در یک شکم نان

در یک غنچه لبخند تیغی   گم  می گردند

                                                    می گردند ؟

درون چشمۀ قندت   چه طوفانی  ز اشک شوکران برپاست ؟؟

 

 

جولای 2011

هالند / هاگ

محمدشاه فرهود

 

 

بالا

دروازهً کابل

 

شمارهء مسلسل    ۱٤٩   سال        هفتم               اسد       ۱۳۸٩  خورشیدی                اول اگست ٢٠۱۱