ازقراین سیاست جهانی و منطقه ای برای افغانستان بر میاید، که مولود دیگری عرض اندام نماید.

   این مولود وموجود خطرناک که صابون اش قبلا ً هم به تن افغانستان خورده است،در شُرف آماده شدن مجدد می باشد. چرخ چه بازی ها که نمیکند. چند سال پیش اضلاع متحده قصد کرد که بن لادن را ازدست آنها بگیرد، چون بن لادن زر و قدرت داشت، تحویل نشد. حملات شروع شد، اما پاکستان دل خوش نداشت .

ازکارنامه های شیطنت آمیزاستعمارانگلیس هم هویدا بود که رضایت چندانی ازآن حملات و تغییر ندارد. با آنهم برای اینکه تنها وبدنام نماند، ایساف و ناتو را همراهی کرد.

   قبلا ً یک تماس به بازی چرخ در افغانستان بگیریم. بن لادن از طرف عربستان سعودی محکوم ومسلوب التابعیت بود. ولی همان عربستان سعودی و همان بن لادن مشهور ومعروف مدافع سرسخت طالبان بودند. بن لادن با آی اس آی پاکستان، شیوخ عرب، وباخاموشی اضلاع متحده،همۀ شان طالبان را درافغانستان نصب کردند. همه دوست  وهمکار بودند. گویا مردمان و کشور ها هرچه دربین دارند، در افغانستان اختلاف وتضاد شان فراموش می شود. متأسفانه آن هم برای نابودی ، برای ویرانگری ، برای ریختن خون برای در به در نمودن خلق مظلوم، آواره،فقیر ومحتاج  .

  بازی چرخ کارش به جایی رسید که طالبان و القاعده در وقت فرار به طرف پاکستان، برای تدارک برگشت به افغانستان، خلق ستمکش پاکستان را هم به مرض کشتن وسوختن اضافه ترآشنا نمودند.

   درافغانستان،برنامه های تلویزیونی جذاب وهوتل های ستاره باران رواج دادند،در پشت پرده انگلیس کارخود را شروع کرد. هلمند را فراموش نکنیم. اول آن جا را برای خود و تقویۀانتخاب کردند. به نام جنگ علیه تروریسم. در پشت پرده  کاری کردند که مردم و مطبوعات همه مطلع شدند ولی جلو تحقیق آن گرفته شد. بلی در پرده به دشمن کمتر مسلح، کمک های تسلیحاتی شد. شب ها موتر های سلاح برای آنها انتقال داده شد. دست شان را برای رواج اضافه تر مواد مخدره باز گذاشتند. متنفذینی را که از برکت همکاری با طالبان نفوذ خود را قایم میکردند، کمک نمودند  که فی الواقع رشد طالب بود.

  روی این موضوع مخالفین هم تعمق شاید وباید نکردند.

  پاکستان که مانند انگلیس ها از پس کردن طابان راضی نبود، مثل وقت جهاد علیه قوای جماهیر شوروی نابود شده، امتیاز های خوب مالی بچنگ آورد. پاکستانی ها گذاشتند که کار طالبان چاق وفربه شود. چون طالب پرستی در تنظیم های اسلامی پاکستان، در« آی اس آس » و دربین اکثریت نظامیان مفت خوارۀ آن به اعلا درجه وجود دارد. علاوتا ً پاکستان، هند را دشمن میداند. پاکستان خوش بود وخوش است که تحریک های مثل طالبان علیه هند در افغانستان و درکشمیربجنگند. پاکستان وقتی دید که زیر فشار میرود،به نام جنگ علیه آنها صده ها ملیون دالر گرفت. ولی هیچوقت ازرشد دادن وکمک کردن به طالبان افغانستان و برنامۀ پس آوردن آنها صرفنظرنکرد. طرفداری انگلیس ازین سیاست، دل مقامات پاکستان، حامد کرزی، طالبان بی نکتایی وعربستان وغیره را هم گرم کرد.

   حالا عملیات تخریبی،انفجار ها،به حیث یک وسیله وسیاست برای آوردن آن موجود توفیق دارند. انگلیسها ، پاکستانی ها مقامات امریکایی را به طرف سیاست خود کشانده اند.

انگلیسها خاطر جمعی دارند که گروه حقانی،گروه حکمتیارو طالبانی را که کم کم نصحیت شنو شده باشند،( نصیحت انگلیس و کشورهای با قدرت را  نه خواهش  نصیحت مردم افغانستان را که می گویند به روی خدا وکتاب آن از ریختاندن خون مردم ابا نمایید) در آینده تحت نظر آنها کار میکنند.

   ازین نقشه کشی در پشت پرده تذکر دادیم ، دور از انصاف است که عملیات خطاکارانه قوای ناتو را که در اثر آن غالبا ً مردم ما به قتل رسیده اند، تذکری ندهیم. شک ها در بارۀ سیاست منافقانه آدم را به جایی  می برد که این بمباردمان ها را هم عمدی ببیند. بلی عمدی تا ناراضی ها بروند طرف گروه حقانی، حکمتیار وطالبان.

  انگلیسها گرچه تاریخ آقایی، تاریخ دپلوماسی، تفرقه اندازی و تاریخ استعماری دارند،واز آن استفاده میکنند، این بار با آوردن دوبارۀ گروه های تروریستی به قدرت،بازهم آسیب آن را می بینند. درحقیقت، گلبدالدین حکمتیار نسبت به آنها سیاسی تر شده است ! و طرفداران وپیروان بن لادن، داعیۀ کاذب خود را ادامه می دهند. آن وقت باز به دروازه های غرب می کویند.