در این شبها که سهمت قندهار است

دل من هم اسیر انتحار است

در اطراف گل سرخ صدایت

نفس در سینه ام پروانه سار است

**

گل سرخ غرورم،  باور من 

تب پرواز در بال و پر من

الا در جنگ سخت سرنوشتم

عزیزم، دلبرم ، همسنگر من

**

هوا تلخ است و باران شعله چین است
خدا مهمان شب خیز زمین است

تو و تکرار شب در آن جهنم
عزیزم روزهای آخرین است

**

خیالت را که شب آتش بر انگیخت
دلم با موج غمهایت در آمیخت

تو باران گشتی و اما دل من
به دست باد پرپر شد فرو ریخت

**

گره از پلکهای شب گشودم
تو را در قامت مریم سرودم

اگر می شد برای خسته گی ات
عسل در چای یا در قهوه بودم

15 جون 2011 گوتمبورگ