موهای من عریان تر از آنند که دست های ترا پناهگاه شوند
ای سرو سرگردان در مسیر باد!
چگونه بگویم (دوستت دارم) لب هایم یخ بسته اند
......در سرمای که فقط با بوسه ی تو اندازه می‌شود
من زمستان عجیبی
که سردی ام در بهار نمی‌گنجد
ای سرو سرگردان در مسیر باد
فقط در ساقه های تو می‌رویم