آقای بن لادن چهرۀ مشهور بود. به اندازه یی از او نام برده شده که در تمام دنیا می دانستند که این شخص چه کرده و چه می کند. آقای بن لادن طریقی را انتخاب کرده بود که از راه انفجار دادن جوان های معصوم مردمان دیگری هم کشته می شدند. ویا اینکه تنظیم تحت رهبری او بمب گذاری می نمود. بتاریخ یازدهم سپتامبر هم طیاره های مسافر بری را در اضلاع  متحدۀ امریکا به کار انداخت. ان وقت هم سرنشینان طیاره ها و کارمندان بیگناه دو تعمیر بزرگ کشته شدند.

     اقای بن لادن را کوماندو های های سریع العمل و بسیار ورزیدۀ امریکایی کشتند. حالا که من فکر می کنم بد نبود که اگر او دست بسته در هلیکوپتر نظامی از منزلش انتقال داده میشد وبعد تسلیم محاکمۀ هاگ کشور هالیند میگردید، خوبی های درین شیوه وجود داشت. ازاو سوالاتی میشد و او هم جواب میداد. بشریت درحقیقت در بین مخالفین  تروریسم و شخصی که تروریسم را رهبری کرده است، شاهد یک نوع مناقشه یی می بود. گرچه آقای اسامه بارها در تبلیغات واعلامیه های خویش یک نوع نفرت وکینه نسبت به امریکا وامریکاییان را ابراز نموده است، بازهم سوالهای که از اومیشد،شاید دلچسب میبود و موضوع تروریسم وضد تروریسم راجالبتر می کرد.

   اینکه او را زودتر کشتند، به احتمال قوی ازین بابت بوده است که طرفداران او به منظور آزادی اش، به سوی اختطاف ها وانفجار های بسیار روی نیاورند.

ولی افسوس که با کشتن سریع او بازهم تعدادی از بنده گان خداوند جان های عزیز خویش را از دست دادند. بعد از کشتن او و بعد ازعملیات انتقامجویانۀ طرفداران و پیروان او فکر می نمایم که چقدر خوب خواهد بود که نویسنده گان روی علل بوجود آمدن تروریسم ومخصوصا ً تروریسم آقای بن لادن و زیان ها آن نوشته نمایند. همینطور این بحث هم شود که اگر امکان دستگیری و توقیف ومحاکمۀ تروریست ها است ، چرا از آن دریغ شود. زیرا خوبترین راه و قبل از همه این شیوه خواهد بود که افکار تروریستی محکوم شوند. محاکمۀ تروریست ها هم باید محکو میت تروریسم باشد. محکومیتی  که تروریسم دولتی  را هم فراموش نکند.