تورانتو سرد و بارانیست یاران
بسی دلگیر و طوفانیست یاران
مرا سوی بهارستان بخوانید
که جای بودن اینجا نیست یاران

  هوا ابری و بارانیست خورجین

خراب وسرد وطوفانیست خورجین

مرا سوی بهارستان صدا کن ! 

که جای بودن اینجا نیست، خورجین

محبت مُرد و الفت گشت گمنام

رفاقت را کمر بشکست ایام

دُکانِ دوستی ، رونق ندارد !

کنون بازار "تحقیراست ودشنام"

زشهر دوستی مهتاب گم شد

گُل آلاله در مرداب گم شد

زبس ابر خیانت تند بارید !

محبت در دل سیلاب گم شد

یکی زد تیشه در پای محبت 

یکی بر قد و بالای محبت

کسی هم با تبر از بیخ برکند

نهال ِ سبز و زیبای محبت

تبرداران چنارم را شکستند

گُل و بید و انارم را شکستند

سیه فکران و همجنسان پاییز

سرو دستِ بهارم را شکستند

به شیرین وفا فرهادم ای دوست 

به ویران گشتنم آبادم ای دوست

محبت مرده و من در عزایش ! 

بلی پا تا به سر فریادم ای دوست

غزال دوستی را سر بریدند

تهیگاه محبت را دریدند

خزف را قدر و قیمت داده رفتند

ولی دردانه را ارزان خریدند

عزیزم وه ! چه شیوا میسرایی

قشنگ و مست و شیدا میسرایی

زبانِ شعرِ شیرینت بنازم ! 

که شهد و قند و حلوا میسرایی

پر ز شعر عشق خورجین تو باد

جاودان، گفتار ِ شیرین ِ تو باد

بهر قتلِ دشمن ِ صلح و صفا ! 

تیز تر خشم تبر زین  تو باد

یکی را گفتم و گفتم همیشه 

به دل شوق رفاقت کردریشه

بگفتا یار جانی را بدست آر

بگفتم جُسته ام پیدا نمیشه 

به کشت دوست من رود روانم

به گاهِ بارش غم سایه بانم

چو سگ در دوستی و پاسداری

به دربندِ سرایش، پا سبانم

دوبیتی نه ، که شکّر میسرایی

بسی دلچسب و دلبر میسرایی

به قرآنی که در تاقِ بلند است

زمن ای دوست، بهتر میسرایی

سالِ نود آمد و کبابی نزدیم

بر چهره ی خسته مشت آبی نزدیم

بسیار شگفت ، سوسن ولاله وما

با لاله رخی ، جامِ شرابی نزدیم