چندی قبل پژوهشگران علوم ساینس دانشگاه مونشن جرمنی به رهنمای اقای اروینگ امرلینگ، پس از مطالعه و تحلیل علمی پارچه های پیکره های تخریب شده بودای بامیان، اعلان داشتند که باز سازی این تندیس ها امکان پذیر است. در حال حاضر باز سازی تندیس کوچک با در نظر داشت رنگهای مختلف، قسمت های مختلف بدنه تندیس مذکور امکان عملی دارد.

این اعلان پژوهشگران در واقع مژده ای بود شادمان کننده که از سوی حلقه فرهنگی افغان و جهان مورد استقبال زیاد قرار گرفت. این دو تندیس که یکی به قامت ۵۳ متر و دیگری به قامت ۳۵ متر بود از جمله میراث فرهنگی بشریت به شمار میروند. این دانشمندان زمان ساختمان تندیس کوچک را از ۵۴۴ تا ۵۹۵ وتندیس بزرگ را از ۵۹۱ تا ۶۴۴ میلادی تخمین زده اند.
 

ده سال قبل بربر های وحشی طالبان با تایید مخفی دولت اسلامی پاکستان و عربستان سعودی این تندیس ها را منفجر ساخته و کاملا انها را از بین بردند. پس از سقوط طالبان و روی کار امدن دولت اسلامی در افغانستان زمزمه های باز سازی این تندیس ها براه افتاد. اما دریغا که با گذشت ده سال کوچکترین اقدامی در زمینه صورت نگرفته وحتی به پیشنهادات مثبت موسسه یونوسکو، دولت سویس و جاپان و اورگان های بودایی جهان هیچ گونه وقعی گذاشته نشده و به بهانه گیری مختلف کوشش شده است تا از بازی تندیس ها جلوگیری بعمل اید.

بهانه وضع امنیتی، نداشتن منابع مالی، اولویت چاره جوی فقر و تنگدستی اهالی بامیان، وغیره وغیره. در طی ده سال مبالغ هنگفت مالی از طرف ایالات متحده امریکا، دول غربی و سا یر کشور ها به افغانستان سرازیر شده است. اما راپوری تازه نشر شده دولت نشان میدهد از بودجه انکشافی صرف یک چهارم ان بکار رفته و متباقی سه چهارم ان تا کنون راکت مانده است. در حالیکه دولت مداران اسلامی، جنگسالاران خون خوار و وابستگان مافیایی شان از همین کمک ها و سایر منابع داخل کشور دستبرد زده، چیب های شانرا پر و به خارج انتقال میدهند. ولی وقتی پای باز سازی تندیس های بودا در میان میاید، حرف های فقر و تنگدستی اهالی بامیان مطرح میشود. دولت فاسد اسلامی افغانستان که تا گلوه غرق فساد اداری، رشوه ،چور و چپاول دارایی های ملی است، جدا کوشاست تا با طالبان به توافق سیاسی برسد وانها را در قدرت دولتی شریک سازد. چنانچه اخیرا از اعما ل ددمنشنانه انتهاری طالبان چشم پوشی صورت گرفته و جناب کرزی طالبان را برادران مسلمان خطاب کرده و در مورد مشکلات طالبان اظهار همدردی کرده است.

پس واضح است که از به تعویق انداختن تا از بین بردن کامل امکانات باز سازی تندیس ها ،برای معامله گری های سیاسی پشت پرده با طالبان استفاده میشود. نکته دیگر مهم و قابل تذکر این است که جنگ سالاران خون اشام ستون فقرات دولت اسلامی را تشکیل میدهند و احیا وباز سازی تندیس های بودا در بامیان هرگز مورد قبول این بی فرهنگیان نیست. چون هردو رادیکال ها مخرج مشترک فکری شان یکی است. نافذ شدن قوانین شرعی اسلامی در کشور احیا و بازسازی بت شکسته، معبد تخریب شده و جایگاه های آتشسپاری از بین رفته را نمیدهد.
 

در مزاکرات اخیری که بین یونسکو و دولت اسلامی افغانستان صورت گرفت مصرف باز سازی به ۱۲ ملیون دالر تخمین زده شده که مقایسه کمک های مالی دریافث شده از کسور های خارجی قبل مقایسهنیست، در حالیکه دولت اسلامی جهت باز سازی مقبره رحمان با با در پاکستان مقدار کافی پول اعانه داده است.

قابل یاد اوری است که با وجود بهانه تراشی ها ودلایل فوق از باز سازی تندیس های بودا جلوگیری بعمل امده است، جمهوری اسلامی افغانستان سال گزشته فرمان داد تا تمام اثار دوران اسلامی که در اثر جنگهای طولانی اسیب دیده وتخریب شده اند ، باز سازی شده و شهر غزنی تا سال ۲۰۱۴ بحیث پایتخت کشور های اسلامی اعلان گردد. برای پیشبرد این کار دولت هزینه ی هنگفتی را امده کرده است. این مسله یکبار دیگر ماهیت اصلی جمهوری اسلامی افغانستان را برملا میسازد.