کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                لب  خاموش

 

 

 

برو ا ی  بغض  گلو  گير  شده

 

را حتم کن ، که  دگر  دير شده

 

حرمت و لطف و صفای  دورا ن

 

ديده ا م ،  چشم  دلم  سير  شده

 

من   گرفتا ر  لب   خاموشم

 

ذوق  پيمانه  کمان  گير  شده

 

نگه ء  ساحر  آن   قبلهء  ناز

 

به دل  زخمی من  تير  شده

 

با تبسم سحری  دل  می گفت

 

رنگ تزو ير  زمان  پير  شده

 

رسته ا ز دام  دو  عالم  ،  اما

 

دل به دست  تو به  زنجير شده .

 

                   محمد زرگر پور  

 

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤۳                      سال دوم                          فبروری۲۰۰۷