کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هادی میران

خدا حافظ !

 

 

 

رفتی ازاین خـــیابان  یادت همیشه جاری

شامت پراز ستاره  صُبحت  پراز قناری

 

رفتی  ولی طنینی  یک ســـــال گامهایت

درذهن این خیابان  پیچـــــــیده  یاد گاری

 

رفتی  ولی هنوزم  از پرتو حضــــورت

ماه برهنه  دارد احســــــــاس شرمساری

 

یادت بود پری جان، جادوی چشـــمهایت

تنها در این خــــــیابان  میکرد کردگاری

 

با خط تیره  بنویس دگر کســــــی برایت

دل را نمی ســـــــــپارد  تا مرز انتحاری

 

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤۱                       سال دوم                           دسمبر/جنوری ٢٠٠٦/۲۰۰۷