کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رفعت حسینی

 

 

منفجر نگشته ها

 

 

(١)

 

 

درد من
درد قلب شرقی شهیر من
از صد و هزار ساله گی
                   ـ دگر ـ
                            گذشته است !

 

 

(٢)

 

درد من
                   ـ همیشه ـ
درد واژه های زخم خورده است
درد حرف
                   درگلو
                            گرده شده
درد واژه ای زخمی صبور
                            صبر شرقی همیشه گی


(٣)


درد من
ز آن زمان که آفتاب گریه میکند،
و تا کنون که روز ها لبالب از عصارهء شکست آدمیست،
آشیانه و نشانهء همیشه گی سرزمین من
و سر زمین شاعران بی ستاره است.


(٤)


درد من،

                   عزیز من!
ز ماشه ها، فتیله ها و شارژور ها
و مین های منفجر نگشته است.

 

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣٧                     سال دوم                               اکتوبر ٢٠٠٦