کابل ناتهـ، Kabulnath
برگشت
به صفحهء
|
منیرسپاس تک بیتی سرواژه ی کتاب جهان فارسی بود ما دل بدیم زبان پر از عشق داده ایم
و قصیده
فارسی
فارسی باشد زبــــان بهترین پرزثروت ها و صد گنج برین
در ادب شهکارهایش جاودان کی زبانِ دیگـــــری باشد چنین
هر کلام شاعران این زبان میکند بــــاغ نفس را عنبرین
پر زفیض معرفت باشد دری کوه نور معنی خاور زمین
هم ملائک در سمای چارمین فارسی گویند از قول امین(ص)
نیک گفتن نیک کردن فکر نیک از زبان ما به دلها شد قرین
قبله گاه شعر هایش رودکی مام شعرش عاشق نام آفرین
از سنایی تا منوچهری نگر مانده میراث گرانسنگ و ثمین
انوری آن نغزگوی بی نظیر بود استاد سخن میکن یقین
دانه دانه باز کرده سِر عشق حضرت عطار آن پیر مهین
بو علی اش شاعر دانا طبیب گفت ناصر خسروش شعر شمین
از نظامی قیس را مردم شناخت قصه هایش قصه های دلنشین
از دقیقی و جناب مولوی بلخ شد گهواره ء دانش ببین
((مثنوی معنوی مولوی)) داشت در بر عشق رب العالمین
راوی فرهنگ پر بار دری هست آن فردوسی شعر آفرین
قصهء تاریخ مارا بر نوشت بر روان او هزاران آفرین
بود ابوا لخیر آن گزین پیر طرب نغمه خوان بزم های آتشین
گلستان و بوستانش شکراست حافظش دارد غزلهای برین
ارزش قصر ملل را در جهان کرده اند با شعری از سعدی وزین
شعر مشــــهور بنی آدم ز او هست درسی از برای رد کین
از طفیل شعر و سازخسروش جای خود را یافت این حرف شهین
شعر صایب را چه گویم دُر ناب چونکه در بحر سخن باشد کمین
آسمـــــان فکر شعر بیدلش شاعر اندیشه های بر ترین
عارف و دانشورانش بی شمار نامها و کار هاشان بهترین
بهر برهانم همین کافی بود از نخستین نام تا این آخرین
از خراسانی و هندی ووقوع هر کدامین مکتبش باشد نگین
بهر انسان و زمین و زندگی هم کنون دارد غزلهای نوین
پاره پاره سر زمینش کرده اند از برای چور نه از بهر دین
تا جهان اســــت و زمانست و مکان زنده باشد فارســــــی یک گپ همین
سنگ بر قبر منیر خود منه نشنود گر فارسی گردد غمین
17 جون سال 2006
*********** |
بالا
شمارهء مسلسل ٣٧ ویزه ی دیوالی و عید سعید فطر سال دوم اکتوبر ٢٠٠٦