کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

آرش آذیش

 

 

 

 

سرگردان

 

 

 

 با این فراز و فرودِ

مکرر

بر گریوه ی خاموش ِ

دلتنگی

چه می جویی ؟

-  سرگردان ِهزار توی تردید ! -

با این هبوط و صعود ِ

سرسام

از اعماق بیهوده گی

تا ارتفاع وهم

چه می جویی ؟

کچکول ِ واژه گانت را؟

هوشت رهن کدامین رنج است؟

دستهایت را کجا گم کرده ای؟

آرامش ات لگد مال ِ ازدحام

چه معرکه ایست ؟

شعرت کجا در به در می گردد؟

کیست که به جای تو می نویسد؟

بیگانه

بیگانه

بیگانه

ننویس بیگانه

ننویس دیگر...

 

 

 

 

هفت اپریل 2006

 

لخته ها

١

این کابوس را پایانی نیست

 

زمین با شتاب

 

از خویش تهی می گردد

 

وگل های عاطفه

 

در حسرتی ابدی می خشکند

 

٢

این کابوس را پایانی نیست  

 

تصویر ِ گرد آلود ِ

 

استمرار ِ لعن و نفرین

 

کوبیده بر حجره ی

 

یاد های عفن

 

شناسنامه ی ست

 

که در نیمه راهِ

 

نیمه روزی مغشوش

 

بنام مان ثبت کرده اند

 

٣

این کابوس را نهایتی نیست

 

که با مغیلان ِ رویید ه در حلقوم

 

دشنام نیز اعجازیست

 

که فضا را آذین می بند د

 

  چهارده فبروری1994

 

 

 

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣٣                          سال دوم                               اگست ٢٠٠٦