کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یک به دنیا صد به آخرت
مجموعه طنز

 

 

شناسنامه:

اسم کتاب: یک به دنیا صد به آخرت

نویسنده: عبدالواحد نظری

کارتونها: هژبر شینواری

کمپوز: غلام محمد توخی

ناشر: نویسنده

تیراژ: ١٠٠٠ جلد

محل چاپ: کابل ـ افغانستان

 

 

اخیرأ مجموعهء طنز یک به دنیا صد به آخرت را نصیب شدم، که باعث شادی دل و دیده گردید. مجموعه شامل سی طنز جناب داکتر واحد نظری است که نام کتاب از عنوان یکی از طنز هایش انتخاب کرده است.

خواننده فرهیخته به کار های گوناگون هنری آقای واحد نظری واقف است.

جناب شان در 1332 هجری خورشیدی در شهر قندهار دیده به جهان کشود. بعد از ختم دبستان در سال 1352 شامل دانشکده حقوق دانشگاهً کابل شد. یکسال بعدی آن غرض فراگیری رشتهء کارگرانی سیمنا و تلویزیون، رهسپار کشور بلغار شد و در آنجا تا مرز مقام دکتورا دانش آموخت و در سال 1361 به وطن برگشت.

آقای نظری به صفت کارگردان در تلویزیون ملی و افغان فلم کار کرد. مدتی هم ریاست بخش سینماتوگرافی انجمن سینماگران اتحادیهء هنرمندان را بدوش و همزمان وظیفه مقدس تدریس در دانشگاه کابل به عهده داشت.

جناب شان از جمله فرهنگیانیست که با تسلط کامل برزبان های دری و پشتو آثار عالی تقدیم جامعه کرده است.

مجموعهء یک به دنیا صد به آخرت برای خواننده خوبی های خویش را از آغاز هوایده ساخته او را باخود نگهمیدارد. با دریغ آنچه باعث ملال خاطر خواننده میگردد، همانا اشتباهات تایپی اند، ولی درونمایه های طنز چنان زیبا و پرکشش اند، که میشود با سادگی از آنها چشم پوشیده و به کاستی خرده نگرفت.

درگذشته نیز، از جناب واحد نظری، مجموعه های طنز، « اگر ندیدی باور کن»، «گله راسه که بی گوری»، «بیاو ببین»، «واه واه گل سیب»، «کله وار د ابا و کله وار» و آخر به ثنگه سی ـ اقبال چاپ و نشر نصیب شده اند.

 

داکتر واحد نظری در عرصه سینما افزون بر فلمنامه نویس، کارگردان مجرب هم است و فرآورد های هنری زیبا و با ارزشی تخلیق کرده ، که میتوان فلم های لحظه های بعد، آرمان، د لمر به لور، بدون شوروی ها و سریال دی گوندی زوی (بچهء بیوه) نام برد.

 

یقیین دارم که خاطرات مجموعهء یک به دنیا... سالها در ذهن خواننده گان گرامی ماندگار خواهند ماند.

داکتر واحد نظری همواره در حق کابل ناتهـ، محبتی های داشته اند، صوابش را برای شان یک به دنیا صد به آخرت آرزو میدارم.

 

***********

بالا

دروازهً کابل

سال دوم          شمارهً ٢۷         می 2006