کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شکرالله « شيون »

 

 

خال هندویت

 

 

 

 

جنون چاک قباي کهنهء ادراک ميگردد

بهم تا پنـــــــــــــجه مي آيد گريبان چاک ميگردد

پي شبنم ز چشم شب برايد صبح اميدي

در رحمت گشـــــــــايد ديده چون نمناک ميگردد

شها بيباک مينازي کنون بر تخت و بخت خود

چه باشد تاج بر فرقي که آخر خاک ميــــــگردد

مزن دندان به دندان زاهد از مينوشي مستان

که چوب تاک باغ ما تــــــــــرا مسواک ميگردد

«هلال ابرويت» يکسو و «خال هندويت» يکسو

ترا گر « عيد» ميباشد مرا « ويساک » ميگردد

شبي بيتاب بنمودي ، شبي صيد دلم کردي

ز پيچا پيــــــــــــچ زلف تو مگر فتراک ميگردد

به مستي از لب شيرين نثارم کرد دشنامي

که خرما گر نشانم حاصـــــــــلش ترياک ميگردد

شهيد چشم مخمور ترا جام دگر بايد

که گر دســــــــتي بر آرم از کفن هم تاک ميگردد

 

 

 

ـ کراچي ـ پاکستان ۲۸ اگست ۱۹۸۷

 

***********

بالا

دروازهً کابل

سال دوم          شمارهً ٢٦         اپریل 2006