|
کابل ناتهـ، Kabulnath
|
آرش آذیش
تحویل سال
آیینه های کاذب! آیینه های تاریک! آیینه های دهشت و وحشت! جیوه تان از مردمک دیده گان داغدیده گان آیینه های نفرین! آیینه های نفرت! اینک جنازهء این عصر پژولیده را به خاک میسپاریم آیینه های چرکین آیینه های بیشرم جیوه تان از مردمک دیده گان انتظار... انتظار بازگشت پدر که همان استعارهء نان است انتظار بازگشت لبخند کوچیده از لبها.
«»«»«»
عصر تسجیل مانده گاریی درشتکاران در گاهنامه های متعفن از دیروزها به فردا ها بر دوش امروزهای مجعول بر جاده هایی از استخوان و جمجمه...
«»«»«»
این گند دوهزار ساله رفتنیست و ما چونان کاهنان اعصار عتیق با دستهای گرده زده برسینه های مان بر درگاه فصلی یائسه نمازگذاران بهتی دیگریم و مضحکه یی دیگر.
المان *********** |
