کابل ناتهـ، Kabulnath
|
نادیه فضل
غزل
ستاره
بار تو حضور کبريايی به بهشت خانه ی من
نفســـم !
ســــــــــتاره بار غزل شبانه ی من به چمن به مه به خورشيد ! به شکوفه های عاشق!
تويی نور
دلفـــــــريب
شــب آشــيانه
ی من تو زســمت مهربانی به خرابه ها وزيدی
زسپـــــــــــيده
های رويا به تن ترانه
ی من من و شاديانه های دل و سـر سپردن و جان
و
قصيده
ی شگفتن، گل من ! جوانه
ی من! به کرانه های سبز پر و پر کشيده از عشق
همه
عاشـــــــــقان
دنيا ببرند نشــانه
ی من زحــرير ســـبز باران تو طـلايه دار مـــهری تو برای پر کشــــيدن به چمن بهانه ی من
|
بالا
سال دوم شمارهً ٢۵ مارچ/فبروری 2006