خوابی یک رؤیای نامکمن

نویسنده: وجاهت مسعود، لندن

برگردان: ایشور داس

هست کسیکه به عمق پندار گاندهی بزرگوار، مارتین لوتر کینک و نیلسن مندیلا بوسه زند

درین آواخر در دانشگاه لندن، نام اقای فرینک ایلس آموزگار ادبیات زبان روسی، که نظریات نژادگرایانهء خویش را در حلقه وسیع ابراز داشته، برسر زبان هاست. وی در خبرنامهء دانشگاه مقاله یی هم نبشته و در آن به دفاع نظریهء فرق ذهنی موسوم به Bell Curve Theory)) پرداخته است.

ادارهء دانشگاه پس از احتجاج شدید آموزگاران و دانش آموزان، بررسی مسأله را آغازید.

نتیجه بررسی مسأله هرچه باشد، این حقیقت انکارناپذیر را هویدا می سازد، که در میان جامعهء امروز بشر، تبعیض نژادی به اشکال گوناگون آن هنوز هم موجود و فعال است. به پندار برخی از صاحبنظران، خلیج میان اقوام و گروه های بشری در سده های اخیر پهنتر گردیده، مگر خوشبختانه مبارزه با آن نیز نیروی بیشتر یافته، لذا اختصاص و تجلیل یک هفته ای (از 21 الی ختم ماه مارچ)، مبارزه با انواع تبعیض در همه نقاط جهان از اهمیت ویژه ی برخوردار می گردد.

نخست باید دید که چه ارتباطی میان تاریخ 21 مارچ و مبارزه با تبعیض نژادی موجود است.
 

سال 1960 بود در افریقای جنوبی حکومت نژاد پرست آن با وضع قوانینی ظالمانه، زندگی سیاه پوستان آن کشور را سخت ناگوارا ساخته بود.

 ایستگاه های قطار آهن و محلات نوشیدن آب، راه های رفت و آمد جداگانه برای ایشان ایجاد شده بود، که افزون برانگیزه توهین آنها، گسترش بدبینی نژادی را نیز همراه داشت و ناهنجاری اجتماعی را دامن میزد. چه در آن کشور بیست در صد شهروندان سفید پوست بر هشتاد در صد شهروندان سیاه پوست آقایی نموده و بیشتر از هشتادوهفت در صد منابع کشاورزی را تملک کرده بودند.

هفتاد و چهار در صد عاید ناخالص ملی در جیب سفیدپوستان سرازیر می شد، در بخش بهداشتی نیز وضع به همین منوال بود، برای چهارصد نفر سفید پوست یک طبیب موجود بود در حالیکه برای 44000 شهروندان دارای جلد تاریک یک نفر طیب می رسید. شهروندان سیاه پوست، ناگزیر بودند اجازه نامهء گشت و گذار فراتر از محلات خاصهء زیست شان را داشته باشند.

آغازین ماه های سال 1960 بدست آوردن اجازه نامه های گشت و گذار به یک تحریک سیاسی مبدل گشت و آهسته آهسته دامنهء آن گسترش یافت. سازمان حمایت از حقوق شهروندان سیاه پوستها، (پن افریقن کانگریس)به تاریخ 21 مارچ علیهء مقررهً کسب اجازه نامه های گشت و گذار و مسافرت، دست به تظاهرات زد.
 

در روند تظاهرات نزدیک به شهر (ترنسوال) در قصبهء (شارپ ویل) پولیس به آنها شلیک کرد که باعث کشته شدن 69 تن گردیده و هزارها زخمی را به جا گذاشت.

قتل عام قصبهء شارپ ویل موجب ایجاد سازمان کانگریس ملی افریقا تحت رهبری نیلسن مندیلا شد که پسانها مبارزهء مسلحانهء خویش را نیز آغاز کرد.

آن قتل عام موجی مخالفت و تنفر و انزیجار را در سطح جهان بوجود آورد. جهانیان آن عمل ظالمانه را را به نیکوهش گرفتند. چنانکه شورای امنیت سازمان ملل متحد، قرارداد ضد تبعیض نژادی مصؤب سال 1963 خود را در سال 1966 به شکل اعلامیهء جهانی علیهء تبعیض نژادی اعلام داشت و بیست ویکم مارچ را روز یادبود آن حادثه و اعلام مبارزه جهانی علیه هرگونه تبعیض اعلان کرد.
 

  نژاد پرستی، روش ظالمانه است، و انسانها را نمی گذارد که با افق وسیع نظر، سطح آگاهی شعوری و اهلیت و صلاحیت خویش را بالا ببرند، بل استعداد و صلاحیت ها را وابسته به نسل و پیدایش آنها میداند.

نژادگرایی انسان ها را بر اساس قوم، قبیله، رنگ و نسب تفریق کرده، حتا بر اساس جنس نیز میان جوامع بشری فرق ایجاد می نماید. در موجودیت این اصل بی خردانه بشر نمیتواند به ارمان های دموکراسی، جمهوریت و مساوات، رشد و انکشاف همگانی دست یازد.

نژاد پرستی، برای گروه های مشخص امیتازاتی را مختص ساخته و پیگیر در حصول آنها میکوشد و این مرض حالا در دامن جامعهء بشری ریشته نیافته بلکه، از گذشته های دور دور به چهره های گوناگون جلوه افروز بوده است، که مثال های آن را در "فصاحت عربها، "تهذیب عجم ها، "شجاعت مغل ها"، "فراست انگلیس ها"، "ذهین بودن جرمن ها" و "جلال ترک ها" و ... تواند دید.

جهان امروز سخت تحت تاثیر فرهنگ صنعت و سرمایه است که ریشهء آن در اروپا با مردم دارای جلد روشن و سفید، سبز و بالنده شده است و از حدودی چهارصد سال پیشین آقایی و حکمروایی سفید پوستان بر دیگران در عمل پیاده گردیده و آهنگ برتری آنها طنین انداز بوده است.

پنداشت بشر موج های فراوان را دیده است، مگر بازهم در قرن بیستم، هست کسی که به عمق پندار یکسان بودن انسان ها، که از سوی شخصیت های والای انسانی چون گاندهی بزرگوار، مارتین لوتر کیگ و نیلسن مندیلا تبلیغ  شد، بوسه زنند؟

از گاندهی بزرگوار سخن گفتیم، می بینیم که آقایان لوتر کینگ و نیلسن مندیلا، در روش شان از طریقت عدم خشونت و عدم تشدد، جناب کرم چند موهن داس، چه فیض های فراوان برده اند.
 

نٌه دهه پیش از امروز در بخش اعظم قاره های افریقا و آسیا، نظام های برپایه تبعیض استوار بودند. ساحهء زیست تاریک پوستان تنگ تر بود، بر فرهنگ ادب (رهی یاره کپلنگ) و در سیاست وایسرای (کرزن) حاکم بودند. در هندوستان پهناور، انگلیس ها بنام تجارت داخل شدند و آهسته آهسته به این بهانه که در قلمروی شان آفتاب غروب نمیکند و پرنده گان پر نمی زنند، آن ملک را به تصاحب شان درآوردند.

در دنیای امروز با شماری بیشتر ممالک و نفوس سرسام آور، انسان های هستند که ندای آینده را وقتها پیش می شنونند و می کوشیدند که در مقابل سیاست های استعماری قدعلم کنند. برحق می پندارند که سیاست های استعماری موجب تهیدستی انسانها میگردد، پس بایست درس مساوات و تساوی حقوق انسان ها را قطع نظر از نژاد، زبان و مذهب آموخت و به هیچوجه نگذاشت که میان انسانها روش تفرقه اندازی به نامی و رنگی جا یابد.

یکی دیگر از کوتاه اندیشی روش نژاد پرستی این است که برای پیاده ساختن آرزو های شومش، به هجو دیگران می پردازد و به شکل گروه های سیاسی، سازمان ها به اصرار صحت نظریات شان گام می بردارد.

علم و تکنالوجی امروز ثابت ساخته که انسانها نه تنها در پیدایش خویش مساوی و همگون بوده اند بلکه در صلاحیت ها و دراهیت های خود هم فرقی نداشته، کلأ یکسان اند.

نژادپرستان فراموش می کنند، که فرق پندار ها و اختلاف طرزدیدها را میتوان از طریق تفاهم و مذاکرات دور ساخت. اکنون زمان افراشتن دیوارها نه بلکه عصر فروپاشی دیوارها و حایق هایی میباشد که جوامع بشری را به تفرق و جدایی و دوری می کشانند.

در طی هفته پیشین که در دانشگاه لندن، علیهء نظریات نژادگرایانهء آموزگار آقای فرینک ایلس، گردهمایی به عمل آمده بود، در روند آن اشتراک کننده گان شعار های برطرفی و استعفای آن آموزگار را سر میدادند، یک تن دانش آموز آسیایی دورتر و تنها از دیگران در گوشه ای ایستاده بود، کسی از او پرسید که خودت چرا تنها درین گوشه ایستاده هستی؟

در پاسخ گفت:

تنها نیستم، ببینید، گاندهی بزرگوار و مارتین لوترکینگ با من هستند.

اشاره ها:

ـ این مقاله در سایت بی بی سی بخش زبان اردو، روزجمعه 24 مارچ سال روان نشر شده است.

ـ وجاهت مسعود، از نویسندگان نامور نیم قارهء هند بوده از وی در عرصه های سیاست، اجتماع و حقوق بشر مقاله ها و رساله های فراوان به چاپ رسیده اند. مسعود اکنون در دانشگاهء علوم حقوق لندن، حقوق بین الدول را فرامیگیرد.

ـ واژه "جي" را در پسوند نام گاندهی، بجای «عزیز و گرامی» از روی کاربرد عرف آن واژه، به معنی "بزرگوار" برگردانده ام.

***********