فضل الرحیم رحیم

 

گریستم

 

من بودیست نیم

اما برای فرو ریختن تندیس بودا گریستم

به ان قا مت بلند دیر پای

به ان نشا نه ئ فرهنگ دورنمای

به ان برج بلند فخر وطن

از شکست وریخت بودا ئ بامیان گریستم

به ان  حکم  جاهلانه ئ چند تنی

به ان کلند خشناک شکست وریخت

به ان روز سیاه که کوردلان  هیبت افریدند

به ان تن پاره پاره ئ زخمی فرو ریخته بر زمین

گریستم  گریستم گریستم

من بودیست نیم

اما برای فروریختن تندیس بودا گریستم.

 

 

*********

بالا

دروازهً کابل

سال دوم          شمارهً ٢٤         مارچ 2006