اجمل تورمان

باران وريږي

څو څاڅكي ، كړۍ كړۍ

په كوچني ډنډ كې

*   

كوټه سره ده

كړكۍ ښيښې نه لري

ګل يخ وهلى

*

د ناوې خوله

د باران خړې اوبه

رنګ اوښتي بوس

*

بيا تازه شي

لمر وهلي ګلان

مازديګر قضا