آرش آذیش

برای فانوسیا ن

 ظاهر تایمن و نوذرالیاس

باسماجتی که جوره ندارد

پافشاری ماندن ِ

این درد ِ دیر سال

بر زمینه ی کبود ِ

دشواری ِ مکروه

با لجن کر نشی یاوه

باسماجتی که جوره ندارد

پافشاری ماندن  ِ

سایه ی سربی ِ دردی که

بازی میکند و نمی بازد

که می آشوبد

که  خلوت ام را لگد می کوبد

که آشتی نمی شناسد

باسماجتی که جوره ندارد

حباب های اندهانی را

  با شلاق ِ حافظه  

 می رقصاند.

فانوس ِ هستی ِ تان روشن

چلچراغ ِ اندیشه تان

جاودان تابان !

بهار یادتان را

مزه مزه می کنیم

یاران!

بیست وسوم می 2008