نه راحت  بخــواهم  نه آرام ِ فانی

چو خواهی بگیر شهرت زندگانی

اگر خواهی  بستان  ایام  ِ جــوانی

بگردان  تو روز و شب ِ کودکای

مر ا  بر  در ِ میکده  گر  رســـانی

صـــنم عرضه کرده میِ نوجوانی

لبِ تشن ه دارم، تو سیرم بنوشــان

ز کامِ   صنم   جرعهء   جاودانی

بکوشی  صـــد  و راز او را ندانی

 به  کافِر  دهد رهء  ایذ  د  نشانی

منِ  بد نصیب  تشنهء   روی یـارم

 سُرایی  کمر  جلو ه کرد ه گرانی

با کوه ها ی کابل ز یک خان ـدانی

 تو سبزینه   پوش چادرِ ارغوانی

جگر سوختی  دل  کبـــابم   نمودی

خُدأ  را  رها کُن  تو    آتشـفشانی

شکایت   ز تو    یا ر کرده نهــانی

 شنو شکوه اش عُقده در دل نمانی

تو دیشب  به پاهای او خُفـته بودی

 نخُفت  او  و تو  داشتی  شادمانی

کمندِ   سرت   کهکشان    آسمانی

بشو  مو   نما  کوکبــان    ارمغانی

ز ِ بارانِ  زُلفا ن تو   مـست مردم

 زِ گیسو    چو  بارد شراب رُمانی

رقیبا ن کنند  ازتو   چون  پاسبانی

 بچشمت اِشار ت تو بر من رسانی

دِل و جانِ ما را تو صاحب شوی و

 به دوشم  جهانی  ز  مـنت  رسانی

04.09.06