محمد فقیر حمیدی

عاشقم من عاشق یکدانه ام
آشنا بادلبر جانانه ام

دور ازمن دلربایی میکند

زین سبب پابند این دلخانه ام

کی شوم دور از در درگاه او
طالب دیدار آن دردانه ام

صبح تاشام بردرش درمیزنم
چون فقیر وبیکس وبیچاره ام

کی « حمیدی» میرود ازیاد وی
زانکه من ازعشق او دیوانه ام