حبیبه کوهستانی

فصل بیداد زمان ست
پرستوی آزاده پر کشیده ،
قناری کوچیده نیز
دل نگران ست !

خفاش شبگرد
مغرور از پرواز شبانه
تلخی بغض
بر گلوی ابر بی بهانه
آسمان هم
سخت هراسان ست !

تگرگ سیاه و بارش گند
باد ظلمت پیچیده ،
بر قامت سبز کاج بلند
ترسی نیست
از فرجام ،
و این یلدایی شب ،
که میترا آبستن از
آرامش قبل ،
یک طوفان ست !

که
   میترا
        آبستن
             از
               آرامش
                     قبل
                         یک
                             طوفان ست .‌.‌. !

( ح.کوهستانی )